Morgen geen finish op de top van de Kale Berg.
Een windsnelheid van 100 tot 110 km/u wordt verwacht.
Da's windkracht 9 of 10 volgens het weermannetje in het NOS-Journaal.
Nou staat er een weerstation bovenop die bult.
De daar gemeten recordwindstoot was 320 km/u.
Dit voor de statistici onder U in deze Strava-tijden.
Onmiddelijk gaan er stemmen op,
'Gaat de hedendaagse wielrenner op een voetballer lijken?'
Naar Fabio's bescheiden mening is zulks niet het geval.
Een hanekam laat zich immers niet onder 'n helm duwen en als je 'm niet ziet heeft ie geen nut, nietwaar?
Hierboven Louison Bobet op de Mont Ventoux.
In 1955, de derde maal dat de Ventoux in de Tour excelleerde.
U als kenner weet natuurlijk dat deze bijna het leven van Jean Malléjac benam.
Met hulp van 'n beetje veel van dat spul waar Jules Deelder al 'n leven lang op teert.
Wie?
Jules Deelder, die man die gisteren te gast was in het programma waar we Mart Smeets toch wel 'n beetje missen.
En die met deze aanwezigheid een forse discussie onder 'de kenners', niet U natuurlijk, wist op te roepen.
's Lands befaamste en ieder geval openlijkste amphetamine-gebruiker en nog wielerliefhebber ook ....,
maar kom Fabio,
dit is geen 'Fartelli Speaks', met andere woorden, laat die hypocrisie nou maar.
Oké, oké,
in de tijd van Bobet en Malléjac waren wielrenners géén watjes.
Vandaag de dag zijn het ook geen watjes.
Wel 'n stuk magerder.
Graatmager zeg maar rustig.
Immers elke kilo moet omhoog.
Wie dat het beste weet is Christopher Froome.
Bert Wagendorp schreef het nog in de laatste De Muur,
'De Verschrikkelijke Berg die renners vermorzelt en volgers roostert: het imago van de Mont Ventoux. Toen kwam Chris Froome langs. Dat was ontluisterend. Voor de berg.'
Toen Leontien van Moorsel vanuit haar Anorexia Nervosa in een Boulimia schoot was het te triest voor woorden, een schande voor de sport zo'n vette wielrenster.
Toen ze nog zo mager was hoorde je niemand.
'Heej, denkt d'rom!'
Oké, oké ...,
maar wordt het onderhand niet eens tijd om ons te realiseren dat het niet alleen de lichtgewicht carbonnen fietskes zijn die hun eigen weg gaan?
De renner legt ook gewicht in de schaal.
Houdt de fiets op de weg.
Dan waaien ze niet van die berg af.
Gelukkig is er nog een gezellige ronde in de buurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten