Dorst, dorst, dorst ...
Legnano Pirelli, St. Raphael, Ignis, Flandria Romeo, Springoil Fuchs, Lygie, Cynar,
de Giro van 1964.
Uitgedroogde lappen leer,
tongen ja, niet de zitzeem,
schreeuwen om verfrissing, vocht.
Hoe anders gaat het er aan toe in dit reclamefilmpje uit de USA.
Toch, dezelfde tijd, dezelfde generatie,
Come Alive, you're in the Pepsi Generation,
ja, díe ook.
Maar de tijden veranderen,
zoals ooit een Nobelprijswinnaar schreef.
The choice of a new generation,
je moet er van houden, verder niets dan goeds over de doden.
En hoe komen we hier nu bij?
Wel, Fabio wou dit truike eens showen.
De '88 versie van Pepsi, uit de USA.
Niet te verwarren met de '87 en '89 versie uit Italië.
Behalve het land van de licentie zijn er min of meer subtiele verschillen.
Wel weer allemaal van dezelfde fietsenmaker.
Fanini.
Waar Alan heel wat jaartjes achter mekaar hofleverancier was.
Fanini had in 1988 maar liefst twee profploegen op de weg.
Voor de duidelijkheid.
Zoveel keuze aan frisdrank hadden ze in de Giro van '64 niet.
En Anquetil won.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten