Jürgen Kraft

Kraft,
voor net dat beetje extra.
Zeg nou zelf, hij heeft z'n naam mee.
En de kleuren van z'n eerste profploegje zijn het er helemaal mee eens.

Vijf- en twintig was ie al en als junior en amateur redelijk succesvol geweest.
Een hardrijder, sterk, maar daar hadden we 't al over gehad.
Nationaal kampioen op de weg met de ploegentijdrit, 6e in de Tour de l' Avenir gewonnen door Gianbattista Baronchelli, met Klaus-Peter Thaler en anderen 1e in de Proloog van de GP Wilhelm Tell, winnaar van de Berliner Etappenfahrt, dat spul.

Toen hij voor den brode ging fietsen was hij een belezen jonge man met genoeg zelfvertrouwen om zijn eigen keuzes te maken. Zo had ie naast het fietsen ook nog een autohandeltje.
Vanuit telefooncellen bestierde hij onderweg z'n business.
En als eerstejaarsprofi werd ie in 1977 zomaar Duits kampioen op de weg.
Toen hij terugkwam van het WK werd hij verliefd op een stewardesse van Alitalia,
een mooi donker meisje dat in Rome woonde.
Diezelfde avond reed hij van Milaan naar Rome en maakte hij het uit met z'n vriendin in München.
Jürgen wist wat ie wilde.

Het volgende jaar reed hij in Spaanse dienst, dezelfde fiets, andere kleur.
Hij werd achter Thaler tweede in het Duits kampioenschap cyclo-cross, behaalde aardig wat ereplaatsen in de kleinere Spaanse ritten en rondes en werd 51e in de door Johan de Muynck gewonnen Giro.

Er wordt nog een jaartje Teka aangeplakt echter zonder noemenswaardig resultaat.
In 1980 vinden we Kraft terug bij Kondor-Campagnolo waarna hij een punt zet achter z'n wielercarrière.
Jürgen gaat werken voor het wetenschappelijk bureau van de CDU in Berlijn.

En klust soms wat bij als wielerdeskundige bij de ARD en Eurosport.
Vijftig jaar oud stapt hij uit het leven.

Jürgen Kraft: 26 november 1951 - 11 juni 2002