Een mens moet wat

Een mens moet wat.
Op minstens twee manieren.
Het is een feit dat je wat moet met je tijd.
Maar ook word je gebombardeerd met mogelijkheden, kansen, uitdagingen,
in welke volgorde dan ook.
Meestal met de achterliggende bedoeling of op z'n minst het effect dat de portemonnee platter wordt.

En zoals gezegd, een mens moet wat.
Zo met de feestdagen moet er veel.
Leuk, fijn, maar ook wel een aanslag op lijf en leden.
Op zich al een reden voor goede voornemens,
mogelijk zelfs bittere noodzaak.
Het idee is immers dat het vuurwerk ploft en niet de mens.

En omdat 'n mens wat moet doet ie wat.
Dit jaar bracht Fabio de kans wat te doen wat ie al langer wou doen.
Maar wat er tot dan niet van kwam,
de tijd zat te vol,
werk, familie, vrienden,
niet beklemmend, wel remmend.

Met een kans moet men wat.
Rapha, bekend van fietskleding en vooral lifestyle.
Een ijzersterke marketingformule, one world, one big cycling-family.
Vijfhonderd kilometers in acht dagen, alone together.
In je eentje met tienduizenden anderen en Strava als sociaal dwangmiddel.
Zingeving en opdat je niet ontploft.

Een mens moet wat,
zo gezegd zo gedaan.
Strava op de telefoon gezet en wat mee geoefend.
Verrassend leuk en weer een idioom rijker.
Want wat in hemelsnaam is 'n kudo?

Dag 1, 24 december:

Prachtig winterweer. Droog met bij momenten een zwak zonnetje. Honderdenvier kilometers met bijna op het verste punt een tegemoet komende bekende. Goed gekleed goed te doen. Wat wil je nog meer?

Dag 2, 25 december:

Eerste Kerstdag wat betekent dat het gezien het belang van de huwelijkse relatie van belang is de rit wat korter te houden. Ietskes frisser dan de dag ervoor. Veel mensen op 'n racefiets onderweg. Net geen vijftig kilometer.

Dag 3, 26 december:

Tweede Kerstdag, eters. Dit behoeft voorbereiding en uitvoering en zoiets laat je niet aan je vrouw. Vandaar niks op de fiets.

Dag 4, 27 december:

Een rondje Hamont-Achel-Lozen. Negenennegentig kilometers en weer wat frisser. Het kopje koffie onderweg was zeer welkom.

Dag 5, 28 december:

Het wordt serieus kouder, zo rond het vriespunt maar het voelt aanzienlijk kouder. Van erremoei op zo'n vijfentwintig kilometer van huis nog aan de warme chocola, uitsmijter en koffie gegaan. Toch weer mooi bijna zevenennegentig kilometers op de teller.

Dag 6, 29 december:

Grijs weer maar de temperatuur is wel aardig wat gestegen. Zevenenvijftig kilometers, zo is het goed te doen.

Dag 7, 30 december:

Al aardig wat geknal zo her en der. En wat doen al die winkelende mensen op 'n zondag in de dorpen? De ingeslagen voorraad zal toch niet al op zijn? Het blijft grijs en de temperatuur is niet echt anders dan gisteren. Achtenvijftig kilometers erbij. Morgen nog vijfendertig.

Dag 8, 31 december:

Prima fietsweer. Omdat het moeilijk is te stoppen worden er nog een paar kilometers extra aangeplakt, de zevenenveertig brengt het totaal op vijfhonderddertien kilometers.

Resumé:

Die 513 km maken dat uw Fabio 13.414e is van de 78.826 deelnemers. Leuk om te weten maar wat moet je ermee? Hij is ook de 450e Nederlander van de 1754. Cijfers ...
Jeff Franklin, 'n Aussie, reed in dezelfde acht dagen in veertien ritten net iets meer dan 2700 km bij mekaar. Daar worden cijfers weer heel anders van.
Mooi om te weten dat Dennis van Winden de beste Nederlander was en dat Robert Gesink en Jetse Bol ook 'in koers' waren.
Verder is Fabio's voorkeur voor het rijden naast waterwegen nu statistisch bevestigd.
De drang dat de mens wat moet doet wat met 'n mens.

En die andere Bianchi moest d'r ook nog op.