Een Castelfidardoke doen ..

Casa Farelli deze middag.

Het gaat níet over het koffiekopje of het merk erop en zeker niet over Boedha.

Fabio wou het over de televisie hebben.

Samsung inderdaad maar ook Mathieu van der Poel.

In de Tirreno-Adriatico, de etappe van Castellalto naar Castelfidardo.

Ruim tweehonderd kilometers met het venijn in de tweede helft, de Tappa dei Mura, viermaal te nemen.

Vorig jaar won Mathieu deze etappe, hij kende de weg zogezegd.

Met nog vijftig kilometer te gaan had meneer het koud.

Van het WK in Lancashire heeft hij geleerd dat voldoende eten belangrijk is in de kou.

Als U goed naar de TV kijkt ziet U dat hij iets in z'n mond heeft, 'n reep of 'n gelletje.

Heel verstandig. 

Blijkbaar had Mathieu tegelijkertijd, of 'n fractie van een seconde later, het idee dat harder fietsen, het spel op de wagen zetten, demarreren, het kacheltje ook doet branden. 

Nou zie je wel eens vaker een renner versnellen met iets eetbaars in de mond maar dan springt die achter 'n ontsnappende concurrent aan.

Demarreren van voren met volle mond, zo zijn we niet opgevoed.

Maar van een professional die uit verveling demarreert kun je alles verwachten. 

Dat stuk zilverpapier hing dus geruime tijd aan Mathieu's mond, 

we hebben het niet geklokt maar het kan zomaar een minuut of langer zijn geweest.

Waarna het zijn weldadige werking tegemoet ging.

Gaande de ontsnapping werd er tot 'n kilometer voor de meet regelmatig nog wat bijgeschoven.

De rationeel-strategisch ingestelden onder U zien in de combi van demarrage en eetmoment natuurlijk vooral efficiëntie. Het valt niet te ontkennen, daar zit wat in.

Wat 'n tijd dat dit alles kost en dan wacht voor onderweg deze klus ook nog.

En niet één keer, nee, steeds weer staan ze langs 't parcours met zo'n zakje, wat 'n tijd daarin gaat zitten.

Eerder waren er al pogingen tot een meer doelmatige inzet van eten in de koers.

Halfslachtig zoals U ziet, de jonge Merckx had zulks zichtbaar al in de gaten.

Daarom,

hulde voor Mathieu,

aan de innovatie herkent men de groten.

Waarmee het Castelfidardoke is geboren.

Een enkele kwaadwillende beweert dat dit ook staat voor vijftig kilometer op kop rijden, zo'n drie minuten winst verspelen en dan nog met tien seconden winnen. Ook goed.

Tevens bruikbaar als elektrocardiogram.