Hij had er flink voor moeten zeuren bij Moeder de Vrouw.
Al jaren.
Die ouwe Champion Mondial kwam hem de neus uit.
Hij fietste wel lekker maar had nog van die kabels over het stuur.
Als de plaatselijke wielerclub Trap Me Lens hem zondags voorbij ging,
van die rotopmerkingen, 'hee, hégge nog ginnen dreuger?' en zo.
Van dat soort ongein.
Sjefke van Il Longo's Bike Planet in 't dorp had hem carbon aangeraden.
Meteen de sprong van staal naar carbon.
'Gio, jongen, ge weet nie wagge vuult, zo licht.'
Vierduizend euro was een hoop geld, da's waar, maar dan hattie ook wat.
Net betaald komt ie buiten met z'n duur carbon.
En dit is wattie ziet.
Sakkerju, wat krijgen we nou?
Wat lachen die gasten?
foto's: pj lammertsma |
In de buurt van Moergestel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten