kiekte wa noar 'n Reundje vûr 't Gemintehuis,
en valt oew wa op.
Die gast woar ge net nog neffe stongt,
die ister vanaf de neutralisatie alleen vandûr.
Op n'n Bianchi.
En de microfonist, die hèt 't over n'n Nederlander,
van der Vleuten.
Kiek, dan goan Fabio's oren spitsen.
Jos van der Vleuten en later, Ferry.
D'n dizze hiet Peter.
En ie wint vet.
Koppositie nie losgeloate.
De twidde manche gewonnen en rechtdûr noar de finale.
Goe gedoan.
Mèr Fabio is me toch 'n partij nèjsjierig geworre ...
Efkes latter lûpt ie 'm tegen 't lijf,
'Complimenten! Bende gij van de umgivving van Helmond?'
'Hè? Ja, van Mierlo'
'Femilie?'
'Aachternèf ..'
 |
| jos van der vleuten |
En zo ging dè nog efkes dûr.
Sgon. Fabio hielt d'r 'n goei gevuul an ovver.
As Mrs Farelli en Fabio an de tongrullekes mi zalm en sjablie-saus zitte
wint Peter de finale. Mèr dè weest Fabio toen nog nie.
D'n volgende dag fietsen de Mrs en Fabio zelluf 'n stuk op met Peter's vrouwke.
En komme samen an. Da war best gezellig.
Thuisgekomme toch mér 's efkes de website van Bojtenlust bekeke.
En, hij is nie veul veranderd, diejen Peter.
En 'n sgon verhaal d'rbij.
Ok van n'n microfonist trouwens.
Woarmi 't stukske roond is.
Leuk dat ik Peter ook even sprak aan de start van de RetroRonde. Ik herkende hem van Pabo de Kempel. Op die school had ik een klimmuur gemaakt en gaf er aan de 1ste jaars kliminstructie op die school en in de rotsen van Nideggen. Peter was toen fanatiek met fietsen. En nog altijd. Als een speer was ie weg tijdens de retroronde.
BeantwoordenVerwijderen