woensdag 13 november 2013

Turf Toertocht

Achtervolgd door Peelreuzen,


begluurd door Kleine Mensen,


immuun voor dwaallichten en de Klok in het Soemeer.

Zie hier de situatie welke potentiële Peelstoempers afgelopen zondag het hoofd hadden te bieden.
Het moet gezegd, ze deden het met verve.



Om zoals te doen gebruikelijk in de wielrennerij met de start te beginnen,
die heeft tijd nodig. Niet bepaald vliegend.


Prangende vragen als:
déze fiets met spatbordjes of die fiets met spatbordjes,
déze net opgebouwde goudkleurige weg-Alan of die oranje veld-Koga Miyata,
déze schaalhelm of die worstenhelm?
En dan hebben we 't nog niet gehad over bandenspanning ...

Ze dienen beantwoord vóór het fietsen, niet tijdens.
Ook niks geen stress vooraf, een goei tas koffie sterkt de zenuwen.


De uitvoerige vooraankondigingen hadden helaas als gevolg dat er allerlei vreemde snuiters opdoken. Het mag duidelijk zijn dat elke deelname hiervan buiten-reglementair was en dat de titel Peelstoemper zulk een gladjanus altijd zal ontglippen.


Wat Fabio doet denken aan hetgeen onze argeloze potentiële helden nog meer kunnen tegenkomen op hun pad.


Allà, uiteindelijk zit iedereen op 'n fiets en gaan ze de uitdaging, het gevaar tegemoet.
Bij de eerste de beste afslag gaat het al mis.


Bovenstaande aangekondigde kiezel was pas zichtbaar ín de bocht,
reden waarom Fabio de paardenstront op het jaagpad had opgeslagen in z'n geheugen.
Blijkt die weggeregend, diejen stront, niet dat geheugen.
Alleen de eerste twee door naar links ...

Ge ziet 't hier boven niet, die foto is van meer dan 'n maand eerder,
maar laten we zeggen, het was een beetje modderig.
Dusdanig dat wat bijdehandten kwamen 'of ze 't ergste nou gehad hadden'.
Fabio was natuurlijk danig van slag van zulk een onbenul en reed pardoes weer verkeerd.
Rechtdoor naar Meijel. Wat natuurlijk de ware opportunist kansen biedt.

Want om weer naar Evertje, bij 't Kanaal van Deurne te komen,
moet je langs de ouwe melkfabriek.


'Ja èn', hoort Fabio de aandachtige lezer al denken.
Nou, in 1967 kwam daar Beckers in met z'n frikandellen.
Krek, d'n diejen.
En laat nou de eigenaar van dit regiotruike hier meefietsen.
En dat we straks voorbij de villa in de link komen.
Kansen, waarde lezer, dienen gegrepen te worden.
Wielrenners snappen dat.


Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten