Fabiooke was 't toen nog.
Hij denkt dat ze bij de kauwgum zaten maar zeker weten, ho maar.
Gilbert Desmet, 't zal II wel zijn geweest, Willy Planckaert, Staf van Roosbroeck, Tuur Decabooter,
van die mannen, dan weet je het wel.
De kop van Walter Godefroot was indrukwekkend, die neus en dat onverzettelijke,
Fabio krijgt 't er nog koud van als ie d'r aan terugdenkt.
Gelukkig, nou ja, excusez Belgische lezers, waren d'r ook Nederlanders bij.
Jan Janssen, de Vleut en in ieder geval nog minstens ene.
In hetzelfde truike als Jacques Anquetil. Die zat 'r ook bij.
En of 't nou bovenstaand truike of onderstaand was,
Fabio heeft werkelijk geen idee.
Hij was d'r toentertijd in ieder geval behoorlijk van onder d'n indruk.
Want Anquetil, dat was toch wel zo'n beetje 't niveau van God zelf (excuus Heer, hij weet niet wat hij zegt).
Hierboven Jacques met Lucien Aimar,
die volgens ons, Nederlanders, dat jaar de Tour op een smerige manier zou winnen.
Van Jan Janssen, ja.
Maar dan dat truike, dat maakte op de een of andere manier écht indruk.
Dat wit met lichtblauw, een beetje Maria Lichtmis.
Samen met de kop van Arie,
nee, niet op de manier van Walter's,
nee, zeker niet, maar diejen frons boven de ogen en dan ook weer iets onverzettelijks,
goed getekend, moet misschien gezegd worden.
En tegelijk iets onbevangen, komt Maria weer een beetje om de deur kijken.
En dan zijn palmares, erelijst zal er wel hebben gestaan.
Milaan-San Remo, dat stond 'r bij vrijwel niemand bij,
en zeker niet bij een Nederlander.
De Amstel Gold Race kan Fabio zich weer niet herinneren,
misschien was 't ook wel 1966, toen hattie die nog niet gewonnen.
U als geachte en oplettende lezer heeft 't natuurlijk al efkes in de gaten,
dit stukske gaat over Arie den Hartog.
Arie stopte vroeg met wielrennen, té vroeg volgens veul mensen.
Caballero stopte als sponsor, Arie kon niet inenen 'n andere sponsor vinden,
toen heeft ie de fiets maar in de schuur gezet.
Had d'r meer in gezeten?
In dit geluidsfragment gaat ie d'r zelf op in.
Arie begon 'n fietsenzaak in Sittard, en nog een.
Later vestigde ie zich in Nieuwstadt.
Allemaal Limburg ja.
Hij verkocht zijn eigen merk schoenen.
Naar eigen zeggen heeft ie nog meegewerkt aan de ontwikkeling van de Adidas raceschoenen.
En racefietsen natuurlijk..
Spulleke!
Nou liep Hein van Bakel, krek, d'n broer van Frank,
hier links toen ie nog meer haar had,
al 'n tijdje te zoeken naar een mooie ouwe racefiets.
En vond 'm in Sittard.
Een originele AdenHartog dus.
Helemaal Campagnolo afgemonteerd en da's belangrijk voor Hein.
Oké, over die Huret kabelklemmekes gaan we niet zeuren.
Een blauwe, Arie had elk jaar een andere kleur.
Bofkont!
En grûts dattie is.
Volkomen terecht natuurlijk.
 |
| foto: wiel mulders |
En asge ze dan 'w hakken hèt loaten zie ...
En weer is er een stuk toegevoegd aan het rijdend wielermuseum.
Veul plezier d'r mee Hein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten