Vier van de zeven

Gisteren was Fabio weer eens in 't schuurke van Frank van Bakel.

Dattie in de goei kammer ook 'n tas koffie kreeg spreekt in De Peel vûr zich,

Fabio belooft jullie over bovenstaande binnenkort nog 's terug te komen.

Maar ze zaten zo wat te buurten, 

hulliejen Hein die was d'r ook bij,

en toen ging 't over de verjaardagen die elke dag voorbij komen in dit periodiek.

'Ze zijn zo dikwijls zo jong al dood ...'

Hierboven ziet U het Belgisch gouden kwartet van Mendrisio, 1971.
Staf Van Cauter, Staf Hermans, Louis Verreydt en Ludo Vanderlinden.
Ze wonnen de 100 kilometer tijdrijden voor amateurs met als tweede het Nederlandse viertal.
Die 'Ollanders', Fedor den Hertog, Aad van den Hoek, Frits Schür en Adri Duyker, vooraf absoluut de favorieten, werden geklopt met meer dan anderhalve minuut.
Feestje in 't Belgische kamp.
Freddy Maertens en Marc DeMeyer, beide reserve, en Pierre Bellemans, vice-reserve, feesten mee.

Vandaag zou Ludo Vanderlinde 64 zijn geworden.
Zóu! Want Ludo is maar 32 jaar geworden.
Hij stierf in 1983.

Zijn trainingsmaat van destijds, Pierre Bellemans, was de eerste die omviel.
Al in 1972 stierf Pierre, 23 jaren jong.

In 1977 hemelt Louis Verreydt op 26-jarige leeftijd.

Marc Demeyer gaat ze in 1982, 31 jaar achterna.

Vier van de zeven jonge coureurs overlijden voortijdig, veuls te vroeg.
Beide Staffen, Hermans en Van Cauter leven nog.
Evenals reserve Freddy Maertens.

Die in 'Niet van horen zeggen' het volgende laat optekenen:
'Het is een feit dat het viertal op een speciale wijze voor die illustere titelrace geprepareerd was. Ik heb een en ander met eigen ogen gezien. De vroegtijdige dood van Verreydt en Vanderlinden vindt daarin zijn wortels, daar ben ik overtuigd van.'




                                                  Zodoende mannen.