 |
| hugh masekela met 2e echtgenote chris calloway (dochter van cab) |
Nee, dat is niet de winnaar van de bergprijs in de Tour du Faso van 1988.
Het is een jazzmuzikant,
uit Afrika, dát klopt.
Jazz?
Dat draaiden ze nooit bij Radio Manders met de rondjes rondom de kerk.
Hooguit James Last, héél lichte Duitse jazz in Lederhosen, klompen ook wel.
De schlagers zijn achteraf wel grappig, toen een goede reden om extra hard door te fietsen, dat 't maar afgelopen was.
Met wat geluk had 't jonge neefje wat op d'n band gezet,
Cliff Richard, the Shadows, the Monkees of misschien wel the Byrds.
Die laatsten hadden 'n liedje, waarin ze trouwens de Monkees te kakken zetten, wat ging als 'n peloton van de start af op drift.
Intro met gitaren, de drum valt in, 'n stuwende, duwende bas en dan 'n trompet d'r overheen.
'So you want to be a rock 'n roll star ...', gillende meiden.
Dát fietst!
En diejen trompet, nou dat was Masekela.
Het is maar 'n weet maar toch mooi dat iemand 't weet.
Hugh Masekela deed nog 'n aantal optredens met the Byrds,
ook op 't roemruchte Monterey, de voorloper van Woodstock.
Hier bloast ie daar, op Monterey, 17 juni 1967, met David Crosby en Roger McGuinn,
de pomp der pompen kan d'r nie an tippen.
 |
| foto: stalen ros |
de Byrds hebben van Fabio vanavond geen rock 'n roll ster kunnen maken,
van 't weekend moet ie maar eens op zoek naar dat cd'tje van Masekela,
ergens op de bovenverdieping.
Alla, voor de allerjongsten, playback,
Masekela hoor je wel maar is d'r niet.
En zo is dat voor altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten