Luis Otaño

Vandaag 84 jaar.

Tweemaal Spaans kampioen op de weg, 3 etappes in de Vuelta en één in de Tour.
Mooi maar daar had de eindzege in de Vuelta bij kunnen staan.

In 1964 was Luis in z'n achtste profjaar en had in het begin van het seizoen nog geen ploeg.
Begin april ging hij Ferrys versterken.
Knechten voor Pérez Francés en Manzaneque.

josé pérez francés en fernando manzaneque

Maar hoe zit dat nu met die Vuelta?
Lees en huiver!

Voor de negende etappe van de Vuelta dat jaar, Pamplona-San Sevastian, stond Pérez Francés eerste in het klassement.
Poulidor was de man die op afstand gehouden diende te worden.
Otaño werd meegestuurd met 'n ontsnapping waarin het concurrerende Kas goed vertegenwoordigd was. Luis als Bask kende de streek goed.
Op de Puerto de Agueño ging hij echter in de aanval.
En hoe. In San Sebastian werd hij toegejuicht  als winnaar en mocht dankzij de bonificatie de leiderstrui aantrekken. Rebellie!
Het werd nog gekker.
Enkele dagen later demarreerde Manzaneque en nam flink tijd op Otaño.
Die stond nog steeds één gevolgd door zijn ploegmaten Péréz Francés en Manzanque.

Dit lijkt riant maar Poulidor stond door al het gekrakeel inmiddels nog maar enkele seconden achter de drie.
In het Cantabrisch gebergte op weg naar Léon nam Julio Jiminez van Kas de leiding over.
De drie van Ferrys hadden geen noemenswaardige actie ondernomen.
In de tijdrit die volgde sloeg Poupou zijn slag.
De eeuwige tweed had z'n grote ronde op zak.
Otaño werd tweede voor Péréz Frances. Manzaneque eindige als zesde.
Negen Spanjaarden bij de eerste tien ....
Ze hadden 't mooi verklooit die drie van Ferrys.

otaño in de tijdrit