Zonnetje, nog ietwat fris vanmorgen en 'n aardige bries.
Én tijd, niet onbelangrijk.
Een ritje op de geschroefde en gelijmde carbonio MTB,
niet het eerste en hopelijk ook niet het laatste.
Eerst langs het meest noordelijke Deurnese Peelrestant, d'n Bult,
inrijden verboden,
alleen voor wandelaars.
Daarna afzakken naar Limburg via het Defensiekanaal, de Helenavaart en de Mariapeel.
Bij 't uitrijden van dat stukske Peel,
een onverwachte ontmoeting.
Mogelijk bij U bekender in onderstaande pose.
Het kan wel drie of vier jaar geleden zijn dat we mekaar spraken,
het werd dus nog 'n hele buurt.
Toen via de Marisberg en het Lancaster-monument aldaar over 't Driekanalen-eiland richting Neerkant.
En boven de Neerkant op 'n weggetje wat Fabio toch wel vaker rijdt ...
wát is dát?
Nooit gezien,
het zal altijd wel wat begroeider wezen,
de blik zal wel vaker richting links dan rechts zijn,
hoe herkenbaar.
Toch maar efkes wat dichterbij wezen kijken.
En d'n Alan mag dan mee,
komt immers voort uit vliegtuigtechnologie.
Daarna is Fabio maar gauw op huis aan gegaan,
je weet immers maar nooit.
Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft 't vreemde oranje gevaarte er ooit zo ongeveer uitgezien, als een reddingssloep.
Wel handig zo'n ding.
Wat 't bij 'n grintgat op de Neerkant doet?
Wie het weet mag 't zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten