Die van TWC Noord Limburg buurt hier de Koga Miyata-familie efkes bij.
Papier is doar hendig bij anders lult ie 'w de oren van de kop.
Hier ziedde 'm een beetje beter.
Gebroeders Martens Bouwmaterialen Venray.
Op z'n mooie gemarmerde Rossin.
In Venray was vroeger Chrisje Jeucken dé wielerzaak.
Geen Koga, wél zijn eigenbouw.
En dat kon ie.
Chrisje bouwde vaak ook frames voor anderen,
Jeu Peeten van Baarlo liet z'n Lanciano's ook wel door Jeucken bouwen.
Behalve z'n eigenbouw hattie veul Italianen hangen.
En Champion Mondials natuurlijk.
Fabio z'n neusafdruk moet nog op de etalageruit zitten.
Niet dat Chris d'r nog zit. Nee, allang weg.
Nou 'n schoonheidssalon of zoiets.
Maar we dwalen behoorlijk af.
Waar is d'n tijd dat voorrijders de route aangaven en datter dan niet harder dan 25 werd gereejen?
Verder moeten we, anders komen we d'r nooit.
Ojee, 'n gebroken ketting.
Van de enige tandem die meedoet.
Nou hebben die ook wel veul ketting.
Maar op zo'n rotplek in 't parcours.
Wachten dus.
Zoals ge ziet houdt Molteni Man de zaak goed in de gaten.
Gelukkig is d'r 'n fietsenmaker 'in de zaal',
snel reparé.
Verder moeten we,
anders komen we nooit in 't stamcafé van Kevin Hulsmans.
Nee, daar is niks retro aan.
Hoewel dat knallende, bijna fluoricerende?
'Nie lullen Fabio, fietsen!'
Okee, okee.
En dan zoeft het Peleton van Staal Tessenderlo in.
Wielercafé De Kriekel wacht.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten