maar wel voorzichtig.
De Fysiotherapeute is op vakantie maar blijkt geïncarneerd in Mrs Farelli.
Of hoe heet dat als je niet dood bent maar via iemand anders spreekt?
Vrijdag peddelde Fabio dus 35, misschien 40 kilometers.
Op 'n klein verzetje.
Handjes op 't stuur.
En op de remgrepen.
En wonder, onderin de bocht ging makkelijker.
Herstel kent zo z'n verrassingen.
Het is echter niet geheel uit te sluiten dat Fabio's andere eet- en drinkgewoonten hierin een rol spelen.
Weliswaar een kleine, maar mogelijk wél een essentiële.
Maar daar
hebben we het nog wel een keertje over.
 |
| bij griendtsveen, vrijdag |
Op zaterdag onderhandelingstechnisch er maar eens 70 kilometer in gegooid.
De wereld was werkelijk te klein.
Een Pleegzuster Bloedwijn, toevallig in de buurt, moeide zich er ook al mee.
Waar Fabio nou eigenlijk helemaal mee bezig was?
U begrijpt, toch mooi 25 kilometers gefietst met dat kromme stuur.
Fabio wil wel graag maar is niet gek.
Verder wat sleutel-gedreutel, ook goeie oefening.
Rekken, strekken, torderen,
'Wa zedde gij?'
torderen, draaien dus. Allerlei kanten op.
Maar goed dat zo'n reparatiestandaard omhoog en omlaag kan.
Ook weer een oefening trouwens.
Net als 't tandenpoetsen maar dat lukt gelukkig al een tijdje.
Zondags is het eerste wat wordt gevraagd of Fabio nú 70 kilometer gaat.
Natuurlijk niet want, zie hierboven, derde alinea, laatste regel.
Een heerlijk ritje, wat tandjes meer geschakeld.
Het rondje van vrijdag werd wat uitgebreid
en zo zal ie toch gauw een veertig, vijf- en veertig kilometers hebben gehaald.
Op en onder in de bocht.
En, let wel, zonder een centje last.
Nog efkes en Fabio laaft zich weer volledig aan de heerlijke bron van het fietsen.
De kruistochten zijn alweer begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten