Regiotruike Revisited

Laten we duidelijk zijn,
de ontwikkelingen gaan hard.
Met vijf of vijftien dan merkt 'n mens, kind nog, dat niet.
Met vijfentwintig misschien en als je 't met vijfendertig nog niet door hebt,
nou, dan heb je waarschijnlijk errug weinig in de gaten.

En dat besef, dat bewust-zijn, wordt duidelijker asge eens teruggaat naar iets van voorheen.
Bijvoorbeeld naar het huis waar je bent geboren.
Of waar je op vakantie was met je ouders, járen terug.
Kortom, als je de weg terug eens opgaat.

Bob Dylan zong 't al,

Oh God said to Abraham, “Kill me a son”
Abe says, “Man, you must be puttin’ me on”
God say, “No.” Abe say, “What?”
God say, “You can do what you want Abe, but
The next time you see me comin’ you better run”
Well Abe says, “Where do you want this killin’ done?”
God says, “Out on Highway 61

En wie niet weet dat Amerika nog ontdekt moest worden ten tijde van Abraham, Kain en Abel,
nou, dan hedde dat bovenste stukske ook niet gesnapt.
Revisited dus, opnieuw dus.
Regiotruike.
Van Eindhoven én van Hasselt.
Niks Highway 61, maar Rijksweg N69.
Dit truike, daar kijken we op terug.

Op de rug wordt 't wat duidelijker.

'Mèr waorûm, bende nie tevreeje ovver dè vurrig stukske?'
Och jawel, maar 't ligt nou ook bij Fabio in de kast.
En hij vond 'n verband, 'n verbinding. 'n link naar eerder.
Zodoende.
Of eigenlijk twee.

U als aandachtige beschouwer had 't in slechts een oogopslog reeds begrepen natuurlijk.
En diejen ene van hierboven?
Die zit nou te googlen op Bob Dylan en Philips.