In de knoop, uit de knoop

Onderweg van Vieste naar Ascoli Piceno kwamen ze d'r ooit langs, de Mrs en Fabio.
Denkte dat ze 'r ook maar 'n moment bij stil hebben gestaan?
Nee hoor.
Zo gaan de dingen soms.
En met Ascoli Piceno was absoluut niks mis.

Mooi kerkske, wat gedronken, lekker gegeten en goed geslapen.
En wielrenners bekeken op 't plein voor de kathedraal,
Vóór 't eten en 't slapen.

Maar om terug te komen op, ja waarop eigenlijk?
Op Lanciano.
De miswijn veranderde d'r ooit in 't Heilig Bloed, 't is mèr dagge 't wît.

Zonde van de miswijn zegt de misdienaar in Fabio, maar mooi dat 't kon.
Wonderen zijn toch een beetje de kers op de taart voor 'n goeie Katholiek.
'Moi zu'n wonder Fabio, mar wa's ter nou zû spesjaal an Lanciano?'
Nou, kijk mar.

'Ja, da's sgon! En stût r op de liggende buis nou Lanciano?'
Krek, goed gezien.

'Mirakels sgon. En da make ze allemoal doar an de Adriatische kust?'
Nee, dat ligt efkes iets anders.
In ieder geval met die fiets, dat truike is 'n ander verhaal.
Dat blijft gewoon wat 't is, een Italiaans fietstruike.
Maar kijk nou maar eens goed naar dat fietske.

Jeu Peeten, van Baolder.
Baarlo.
En niet alleen die sticker.

Je zou d'r een beetje van in de knoop raken,
Wordt de wijn nou Heilig Bloed of is 't Heilig Bloed wijn geworden?

De volgende keer toch maar langsgaan, nee aangaan.
In Lanciano, in Baarlo komt Fabio vaak zat.