Jacques Anquetil doet voor het eerst sinds jaren niet mee aan de Tour.
Bij Salvarani starten op het laatste moment Rudi Altig en Vito Taccone niet.
Felice Gimondi is eerste reserve en mag voor het eerst meedoen, 22 jaar oud.
Felice Gimondi wint in 1965 de Tour de France.
Maar dat niet alleen. De wereld stond op zijn kop.
"Wil startnummer 36, Rooijakkers, voor de volgende wedstrijd, conform de regelementen, zijn haardracht op nette wijze hebben aangepast? Indien hieraan geen gevolg wordt gegeven volgt volgende week een startverbod".
En daar stond je dan met je Dave Berry-broek en je nog steeds te korte haar. Die van Rooijakkers niet. Maar dat zou volgende week wel anders zijn.
woensdag 31 augustus 2011
dinsdag 30 augustus 2011
maandag 29 augustus 2011
Gevalleke
Hadde gij nou nie gewoon kenne pisse in plaats van d'r zo ene kermis van te maken?
Jef had nog gezegd dat die peer met al dat slangengeweld niet werkte. Moete dan aankomen vol in 't trainingspak? Elke gek weet dan dattie 's moet kijken of d'r niks aan de hand is. Zelfs ne docteur.
Nondeju Polleke, wa bende toch ne flapdrol.
Sakkerdie, wat nou? |
zaterdag 27 augustus 2011
Met zijn tweeen weg.
Wat kijk je?
..........
Nah, wat is er te zien?
Tweehonderd?
Tweehonderd?
Tweehonderd, ja...
Gij bent gek. Vijfhonderd.
...............................................
.........................
Het beste is d'r af bij jou....
Ziet d'r maar langs te komen...
OK, drievijftig.
Val kapot. Ge sprint d'r maar voor.
.......................................................
.......................................................
..........
Nah, wat is er te zien?
Tweehonderd?
Tweehonderd?
Tweehonderd, ja...
Gij bent gek. Vijfhonderd.
...............................................
.........................
Het beste is d'r af bij jou....
Ziet d'r maar langs te komen...
OK, drievijftig.
Val kapot. Ge sprint d'r maar voor.
.......................................................
.......................................................
donderdag 25 augustus 2011
Fartelli Speaks
Fabio Farelli schijnt niet serieus met z'n sport om te gaan.
Wat moet dat op deze manier worden met z'n fietscarrierre? Er waren al geruchten dat hij iets bij de film ambieerde. En die Mrs. Farelli leidt ook al zo af. Maar nu, midden in het seizoen, een vol lang weekend niet fietsen. Waar moet dat heen? Hoe zal dat gaan?
Wat moet dat op deze manier worden met z'n fietscarrierre? Er waren al geruchten dat hij iets bij de film ambieerde. En die Mrs. Farelli leidt ook al zo af. Maar nu, midden in het seizoen, een vol lang weekend niet fietsen. Waar moet dat heen? Hoe zal dat gaan?
Bart Solaro
Hoe mooi kan een naam zijn?
Toen ik een menneke was ging mijn hartje sneller kloppen van namen als Brigitte Bardot en Claudia Cardinale. Prachtige namen, helemaal passend bij de eigenaressen. De naam riep al een verwachting op en dan kwam die nog uit ook. Slik...
Zo is d'r ook een coureur die dat effect had. Niet helemaal hetzelfde gelukkig. Maar toch zoiets.
In de 60er jaren was Bart Solaro een regelmatige winnaar. De briesende coureur werd hij genoemd. Niet dat ik me herinner waarom. Snuiven, hijgen en snotteren deden ze allemaal. Misschien was het wel de kift. Zo'n naam en dan ene van Den Bosch. En ook nog dat volle zwarte haar. Moet het goed gedaan hebben bij de vrouwtjes. Godweet wat dat met zo'n betiteling, bruisend, te maken kan hebben. De Exota-affaire speelde toen nog niet, dus dat was het niet. Later reed hij bij Breda Bier, maar dat was toen ook nog niet.
Bart Solaro was drie jaar professional, eerst bij Capilux en toen twee jaar bij Caballero. En die jaren won hij niks. Helemaal niks. Daarvoor en daarna volop. Voor een deel bij de NWB, de zuidelijke 'wilde' bond. In 1966 won hij daar 13x, vaak dagen achter elkaar. Zoals in de Omloop van de Peel. Bij de KNWU won hij in 1962 de Ronde van Drenthe en in 1969 De Ronde van Overijssel.
Solaro is nu 72jr oud en schijnt nog regelmatig te fietsen. In en om Vught maar ook in Spanje.
En da's maar goed ook. Met zo'n zonnige en zuidelijke naam.
Kampioen bij de NWB.
Solaro in de bocht.
Toen ik een menneke was ging mijn hartje sneller kloppen van namen als Brigitte Bardot en Claudia Cardinale. Prachtige namen, helemaal passend bij de eigenaressen. De naam riep al een verwachting op en dan kwam die nog uit ook. Slik...
Zo is d'r ook een coureur die dat effect had. Niet helemaal hetzelfde gelukkig. Maar toch zoiets.
In de 60er jaren was Bart Solaro een regelmatige winnaar. De briesende coureur werd hij genoemd. Niet dat ik me herinner waarom. Snuiven, hijgen en snotteren deden ze allemaal. Misschien was het wel de kift. Zo'n naam en dan ene van Den Bosch. En ook nog dat volle zwarte haar. Moet het goed gedaan hebben bij de vrouwtjes. Godweet wat dat met zo'n betiteling, bruisend, te maken kan hebben. De Exota-affaire speelde toen nog niet, dus dat was het niet. Later reed hij bij Breda Bier, maar dat was toen ook nog niet.
Solaro is nu 72jr oud en schijnt nog regelmatig te fietsen. In en om Vught maar ook in Spanje.
En da's maar goed ook. Met zo'n zonnige en zuidelijke naam.
Kampioen bij de NWB.
Solaro in de bocht.
woensdag 24 augustus 2011
Ronde van Steensel 1982?
Jan Willem Roy fietst nu op een Stevens Aspin, matzwart.
Jan Willem Roy fietste vroeger op een Gios, korenblauw.
Jan Willem Roy is vandaag de dag apetrots op zijn deelname aan de Ronde van Vlaanderen dit jaar.
Passie verloochent zich niet.
Jan Willem Roy fietste vroeger op een Gios, korenblauw.
Jan Willem Roy is vandaag de dag apetrots op zijn deelname aan de Ronde van Vlaanderen dit jaar.
Passie verloochent zich niet.
dinsdag 23 augustus 2011
Cussy en Morvan, juli 1960
Zondagochtend, na de mis. Het is broeierig, warm. De hitte blijft onder de bomen hangen. Mooi weer om te fietsen. Wat moet je anders als je 12 jaar bent en je woont achteraf in de Morvan?
De Tour de France is al een paar weken aan de gang.
Nencini, de Italiaan, heeft de gele trui.
Jules, het buurjongetje, denkt dat Roger Riviere de Tour de France gaat winnen. Hij heeft al drie etappes gewonnen en is werelduurrecordhouder. Voor de tweede maal. De Italiaan in Fabio kiest voor Nencini. Ook al woon ik dan in de Morvan, Italiaans bloed verloochent zich nooit.
In de afdaling naar Cussy heb ik Jules in mijn wiel. Ik voel dat hij me niet voorbijkomt. De scherpe bocht bij Faye snij ik goed aan. Zo komt hij me niet voorbij.
Een stukje verder kijk ik om. Ik hoor Jules niet meer hijgen. Waar is hij?
Jules heeft de bocht gemist en is rechtdoor de sloot ingeknald. Hij kreunt en ligt er raar bij.
Jules zal voortaan altijd wielen onder zijn kont hebben. Maar geen fiets. Hij blijft er vrolijk bij.
Bijna 50 jaar later vindt een Nederlandse campingboer de restanten van Jules' fiets in de sloot. Hij hangt nu aan de muur van de schuur.
Op zondag 10 juli 1960 daalt Gastone Nencini met Roger Riviere in zijn wiel de Col de Perjuret af. Riviere is de gedoodverfde opvolger van Anquetil en zal wel vier Tour de Frances gaan winnen.
Riviere mist de bocht en beland vijftien meter lager in een greppel. Hij heeft zijn rug gebroken.
Riviere zal nooit de Tour de France winnen en sterft met 40 jaar aan kanker.
De Tour de France is al een paar weken aan de gang.
Nencini, de Italiaan, heeft de gele trui.
Jules, het buurjongetje, denkt dat Roger Riviere de Tour de France gaat winnen. Hij heeft al drie etappes gewonnen en is werelduurrecordhouder. Voor de tweede maal. De Italiaan in Fabio kiest voor Nencini. Ook al woon ik dan in de Morvan, Italiaans bloed verloochent zich nooit.
In de afdaling naar Cussy heb ik Jules in mijn wiel. Ik voel dat hij me niet voorbijkomt. De scherpe bocht bij Faye snij ik goed aan. Zo komt hij me niet voorbij.
Een stukje verder kijk ik om. Ik hoor Jules niet meer hijgen. Waar is hij?
Jules heeft de bocht gemist en is rechtdoor de sloot ingeknald. Hij kreunt en ligt er raar bij.
Jules zal voortaan altijd wielen onder zijn kont hebben. Maar geen fiets. Hij blijft er vrolijk bij.
Bijna 50 jaar later vindt een Nederlandse campingboer de restanten van Jules' fiets in de sloot. Hij hangt nu aan de muur van de schuur.
Op zondag 10 juli 1960 daalt Gastone Nencini met Roger Riviere in zijn wiel de Col de Perjuret af. Riviere is de gedoodverfde opvolger van Anquetil en zal wel vier Tour de Frances gaan winnen.
Riviere mist de bocht en beland vijftien meter lager in een greppel. Hij heeft zijn rug gebroken.
Riviere zal nooit de Tour de France winnen en sterft met 40 jaar aan kanker.
maandag 22 augustus 2011
Boete
Twee daagjes en een nachtje in de Westhoek verbleven.
De Panne, Veurne en Koksijde. Behalve naar de zee en de Eerste Wereldoorlog ruikt het hier naar wielrennen. De Driedaagse van de Panne. De cyclocross van Koksijde, WK 2012. Ook het gebied waaruit de Flandriaploegen hun flandriens recruteerden.
Voor een Nederlander, alee, ne Brabander, zijn er andere fietsen te zien. Ik heb nog nooit zoveel Thompsons op een dag gezien. Ook meer Granvilles dan voorheen. Wat hier in Nederland de Pinarello of de Colnago is, is aldaar de Merckx. Zo zag ik op de zondagochtendmarkt in Veurne een EMX met tijdritwielen. De eigenaar diep in gesprek met een rastaman en diens paarsharig vriendinnetje. Tegen de staminee een Ciocc, een Merckx, een Ridley. Het bier stroomt al vroeg in de ochtend. Na gedane arbeid in dit geval.
De werkelijke reden van het verblijf in de Westhoek, in Veurne meer precies, is echter een andere.
Er moet boete worden gedaan. Het liep de afgelopen tijd immers de spuigaten uit met het onwelvoeglijk taalgebruik en de onkuise gedachten. Boeten dus.
En daar hebben ze zich in Veurne in gespecialiseerd.
De laatste zondag van juli is het daar immers Boetprocessie. Komt allen, ter vergeving van uw zonden.
Alleen... ik ben drie weken te laat. Extra boete doen dus.
En daar hebben ze in Veurne het volgende op gevonden:
De Boeteling.
Het glas kan naar believen gevuld worden of leeggelaten worden. Dit afhankelijk van het gewenste niveau van de boetedoening.
De Panne, Veurne en Koksijde. Behalve naar de zee en de Eerste Wereldoorlog ruikt het hier naar wielrennen. De Driedaagse van de Panne. De cyclocross van Koksijde, WK 2012. Ook het gebied waaruit de Flandriaploegen hun flandriens recruteerden.
Voor een Nederlander, alee, ne Brabander, zijn er andere fietsen te zien. Ik heb nog nooit zoveel Thompsons op een dag gezien. Ook meer Granvilles dan voorheen. Wat hier in Nederland de Pinarello of de Colnago is, is aldaar de Merckx. Zo zag ik op de zondagochtendmarkt in Veurne een EMX met tijdritwielen. De eigenaar diep in gesprek met een rastaman en diens paarsharig vriendinnetje. Tegen de staminee een Ciocc, een Merckx, een Ridley. Het bier stroomt al vroeg in de ochtend. Na gedane arbeid in dit geval.
De werkelijke reden van het verblijf in de Westhoek, in Veurne meer precies, is echter een andere.
Er moet boete worden gedaan. Het liep de afgelopen tijd immers de spuigaten uit met het onwelvoeglijk taalgebruik en de onkuise gedachten. Boeten dus.
En daar hebben ze zich in Veurne in gespecialiseerd.
De laatste zondag van juli is het daar immers Boetprocessie. Komt allen, ter vergeving van uw zonden.
Alleen... ik ben drie weken te laat. Extra boete doen dus.
En daar hebben ze in Veurne het volgende op gevonden:
De Boeteling.
Het glas kan naar believen gevuld worden of leeggelaten worden. Dit afhankelijk van het gewenste niveau van de boetedoening.
woensdag 17 augustus 2011
dinsdag 16 augustus 2011
Franco Bitossi
Met Franco heb ik echt vaak gefietst. Altijd d'r achteraan. Want hij was er altijd wel vandoor. En gewoon niet in te halen. In ieder geval niet door mij.
Dat deed Marino beter, nou ja beter. Echt netjes was het niet toen in Gap. Met Eddy en Cyrille hem terughalen en dan op de streep eroverheen. Beheyt kwam er in Belgie niet mee weg. Basso in Italie wel.
Wel lekker gefietst in die tijd. Dat was nog eens tegenstand.
Soms wel zwaar, zoals toen met Adorni erbij op de Stelvio. Ik redde het net niet.
En Gimondi, die was ook niet voor de poes. Maar daar zal ik het later nog wel eens over hebben.
Ik heb vrij lang met Franco gefietst. En hem dus nooit bijgehaald. Met Marino is het nog goed gekomen. Maar 't was gewoon ook een aardige gast, die Bitossi.
maandag 15 augustus 2011
Alberto Elli
Toch raar. Zo'n Elli. Erkend hardrijder. Bij de goede ploegen geweest. Ariostea met Moreno Argentin. Later bij MG Maglificio. Baldato, Cassani, Bugno, dat zijn toch mooie namen. Mooie shirtjes ook.
Wat is dat dan? Dat er wel respect is voor zijn kunnen. Maar dat het hartje er niet sneller van gaat kloppen?
Kwestie van de verkeerde club. Der Jan werd ook pas leuk met een Bianchi-shirtje.
Grappeli Speaks
Komt een manneke bij de fietsenmaker.
"Allé, mijn hoogtemeter doet 't nie..."
Zegt de fietsenmaker: "Maar die hedde hier in Lommel toch niet nodig manneke"
Zegt 't manneke: "Mar nou weet ik niet hoe diep dat ik ga"
"Allé, mijn hoogtemeter doet 't nie..."
Zegt de fietsenmaker: "Maar die hedde hier in Lommel toch niet nodig manneke"
Zegt 't manneke: "Mar nou weet ik niet hoe diep dat ik ga"
zondag 14 augustus 2011
zaterdag 13 augustus 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)