dinsdag 31 maart 2015
maandag 30 maart 2015
zondag 29 maart 2015
Nidi den Hertog
Broer van ....
verschrikkelijk toch?
Specialist in ellenlange ontsnappingen.
Jammer genoeg niet met winst tot gevolg.
Hierboven tijdens het NK van 1975.
Maar een mooie herinnering is nooit weg.
Vandaag 64 jaar.
Proficiat Nidi.
verschrikkelijk toch?
Specialist in ellenlange ontsnappingen.
Jammer genoeg niet met winst tot gevolg.
Hierboven tijdens het NK van 1975.
Maar een mooie herinnering is nooit weg.
 |
| €6,76 op ebay |
Proficiat Nidi.
zaterdag 28 maart 2015
Chris Hoedelmans
Chris Hoedelmans wordt vandaag 74 jr.
Hieronder aan de buurt met Jan van de Berg.
Kan ook andersom zijn, ze doen niet voor mekaar onder.
Chris is van Deurne.
En nog.
Zeg nou zelf, asge zo woont dan worde toch vanzelf wielrenner.
Meteen ook maar Flandrien, niet dan?
Hoewel,
't verhaal gaat dat Chris mee zou doen met het NK.
Op 't circuit van Zandvoort, dat deeje ze in die daag nog.
Maar toen 't erop aankwam waren ze 'm kwijt.
Bleek ie op 't strand te liggen,
't weer was 'm veel te mooi om die kans te laten liggen.
Als U efkes naar onderstaand plaatje van de damesrace in 1966 kijkt,
en toen zal 't ongeveer geweest zijn,
dan begrijpt U hoe verleidelijk duinen kunnen lonken.
En daarachter ligt de zee zoals U wellicht weet.
Voor een jongen uit de Peel is 't dan nie gek dattie d'r een keer met de pet naar gooit.
Mooi petjes trouwens.
Fabio weet 't,
op z'n kop.
Maar dat is ook de bedoeling met petjes.
Hieronder aan de buurt met Jan van de Berg.
Kan ook andersom zijn, ze doen niet voor mekaar onder.
Chris is van Deurne.
En nog.
Zeg nou zelf, asge zo woont dan worde toch vanzelf wielrenner.
Meteen ook maar Flandrien, niet dan?
Hoewel,
't verhaal gaat dat Chris mee zou doen met het NK.
Op 't circuit van Zandvoort, dat deeje ze in die daag nog.
Maar toen 't erop aankwam waren ze 'm kwijt.
Bleek ie op 't strand te liggen,
't weer was 'm veel te mooi om die kans te laten liggen.
Als U efkes naar onderstaand plaatje van de damesrace in 1966 kijkt,
 |
| foto: anp, andré van der heuvel |
dan begrijpt U hoe verleidelijk duinen kunnen lonken.
En daarachter ligt de zee zoals U wellicht weet.
Voor een jongen uit de Peel is 't dan nie gek dattie d'r een keer met de pet naar gooit.
Mooi petjes trouwens.
Fabio weet 't,
op z'n kop.
Maar dat is ook de bedoeling met petjes.
vrijdag 27 maart 2015
Clement Doumont
81
In 1959 bij Flandria-DrMann.
Een Waal.
Van Ham sur Sambre.
Staat Clement daarom niet op de foto?
Voor het familiebedrijf, fietsenzaak natuurlijk, geen reden om nadien samen met Flandria niet aan sponsoring te doen.
donderdag 26 maart 2015
woensdag 25 maart 2015
Turf
Asge geboren en getogen bent in de Peel,
dan gaat 'w hartje wat harder kloppen bij turf.
Of dat 't geval was bij Grad Kievits is de vraag.
Grad Kievits?
Grard Sientje dus.
Een zogenaamde kluizenaar uit Deurne.
Zogenaamd want als ie iets niet was dan was 't kluizenaar.
Hij ging d'r vaak op uit,
dansen in Helmond en naar de bioscoop.
Goddeloos gedrag in die dagen.
Wat prima paste bij die éne stem voor de communisten elke verkiezing.
Zo wastie dan ook wel weer.
Grad heeft wel in de turf gewerkt maar nooit lang.
En steeds bij 'n ander.
Hij werkte vooral als los werkman en 'n tijdje bij 't spoor.
Ook bij de Staatsmijnen.
Toen ging ie op de fiets naar Heerlen en bleef daar door de week in de kost.
Hij verkende dan na 't werk op de fiets het Limburgse landschap.
Grad heeft eigenlijk de Hel van het Mergelland uitgevonden.
Maar dat schijnt jammer genoeg niet geheel en al bewezen te kunnen worden.
Nee, de turf trok 'm niet.
Motoren trokken meer 'm dan turf en fiets.
 |
| foto: ty kools |
roken heeft ie 'm nooit zien doen.
Nou was Grard Sientje natuurlijk wel een sportman met die motoren en dat gefiets.
Laat staan hoe dattie in bad ging.
 |
| foto: ty kools |
Maar daar dachten ze vroeger wel anders over.
Hierboven D'n Staf, Gustaaf van Slembrouck,
hieronder geeft ie Maurice Geldof 'n vuurtje.
Niet zo'n beste tabak werd ook wel turf genoemd.
Dat er dan nog een sigarettenmerk Turf heeft bestaan is dan toch bijzonder.
En dat merk Turf had plaatjes bij hun rookwaar.
Natuurlijk staan daar wielrenners op,
waarom zou 't hier anders over sigarettenplaatjes gaan?
Ze hadden daar bij Turf niet alleen maar wielrenners op de plaatjes.
Filmsterren deden 't ook goed.
Hoewel die niet altijd even betrouwbaar bleken,
ze verkochten zich zeker zo snel als een wielrenner.
dinsdag 24 maart 2015
Arty not farty
Mocht U vanuit Helmond Eindhoven in komen,
of vanuit Eindhoven richting Helmond gaan,
dan zijn ze prominent aanwezig.
De Flying Pins,
'Jaaaa ... en wat heeft dat met wielrennen te maken?'
Er was eens een ploegje Bavaria Bier-Bowling Helmond ...
Maar eerlijk is eerlijk, daar gaat het hier nou niet over.
De kunstenaar van die bowlingkegels heeft in Parijs nog wat staan,
in het Parc de Villette, Buried Bicycle.
Kijk, da's nog eens werk met ballen.
of vanuit Eindhoven richting Helmond gaan,
dan zijn ze prominent aanwezig.
De Flying Pins,
'Jaaaa ... en wat heeft dat met wielrennen te maken?'
Er was eens een ploegje Bavaria Bier-Bowling Helmond ...
 |
| jos van gerwe |
De kunstenaar van die bowlingkegels heeft in Parijs nog wat staan,
in het Parc de Villette, Buried Bicycle.
Kijk, da's nog eens werk met ballen.
Nokkennood
Hartverwarmend, ronduit hartverwarmend.
Nadat Fabio 't stukske Beurs Bezoek over z'n bezoek aan Dessel had geplaatst gebeurde d'r vanalles.
Een bekende voormalige wielrenner uit de buurt belde:
'Heej Fabio, gij zuukt van die Alan-nokken hè? Nou die heb ik nog wel 'n paar liggen. Ge komt mèr 's an.'
Zijn broer mailde dattie de goeie kleur toeclipriempjes had liggen, zo goed als nieuw:
'Ge zegt 't mèr ...'
De oplettende lezer is de kleur van het stuurlintje hieronder reeds lang opgevallen.
Nietwaar?
Een nog steeds actieve wielrenner van 'n stukske verderop,
tevens standhouder in Dessel, berichtte via 't Smoelenboek:
'Nie vragen, nie van 't lijstje'.
En zegde toe wat nokjes van een kapot frame te draaien.
De intentie was d'r overduidelijk,
de uitvoering liet wat op zich wachten.
Maar afgelopen zondag, op 't Stalen Ros, was 't zover.
Nou ja, Fabio mocht 't kapotte frame ook hebben.
Hij kende immers wat sleutelaars die wel eens de lijmkwast hanteerden.
En zo is het gekomen.
Hieronder ziet U zo'n nokje.
Een prachtig exemplaar.
Zoals U op de foto hierboven zag,
ze willen nogal eens inslijten, indeuken, inscheuren ..., familiekwaal.
Maar deze niet.
Prachtig toch?
Een zwart ge-anodiseerd aluminium Competition-frame van 1980.
De geoefende beschouwer gezegend met Alanbloed slikt nu een brok weg.
Slik ...
De anderen (les autres) begrijpen het nu ook.
Wel kabelnokken maar het frame mist een essentieel onderdeel.
De bovenste balhoofdlug is verwijderd, een geamputeerd frame.
Vanwege een scheur in die lug, 't zit in de familie bij Alan.
Ook een amiliekwaal maar erger.
Zien of datter 'n dokter in de zaal is.
Hopelijk nie.
En ge blijft zo wel kabelnokken nodig hebben.
Nadat Fabio 't stukske Beurs Bezoek over z'n bezoek aan Dessel had geplaatst gebeurde d'r vanalles.
Een bekende voormalige wielrenner uit de buurt belde:
'Heej Fabio, gij zuukt van die Alan-nokken hè? Nou die heb ik nog wel 'n paar liggen. Ge komt mèr 's an.'
Zijn broer mailde dattie de goeie kleur toeclipriempjes had liggen, zo goed als nieuw:
'Ge zegt 't mèr ...'
De oplettende lezer is de kleur van het stuurlintje hieronder reeds lang opgevallen.
Nietwaar?
Een nog steeds actieve wielrenner van 'n stukske verderop,
tevens standhouder in Dessel, berichtte via 't Smoelenboek:
'Nie vragen, nie van 't lijstje'.
En zegde toe wat nokjes van een kapot frame te draaien.
De intentie was d'r overduidelijk,
de uitvoering liet wat op zich wachten.
Maar afgelopen zondag, op 't Stalen Ros, was 't zover.
Nou ja, Fabio mocht 't kapotte frame ook hebben.
Hij kende immers wat sleutelaars die wel eens de lijmkwast hanteerden.
En zo is het gekomen.
Hieronder ziet U zo'n nokje.
Een prachtig exemplaar.
Zoals U op de foto hierboven zag,
ze willen nogal eens inslijten, indeuken, inscheuren ..., familiekwaal.
Maar deze niet.
Prachtig toch?
Een zwart ge-anodiseerd aluminium Competition-frame van 1980.
De geoefende beschouwer gezegend met Alanbloed slikt nu een brok weg.
Slik ...
De anderen (les autres) begrijpen het nu ook.
Wel kabelnokken maar het frame mist een essentieel onderdeel.
De bovenste balhoofdlug is verwijderd, een geamputeerd frame.
Vanwege een scheur in die lug, 't zit in de familie bij Alan.
Ook een amiliekwaal maar erger.
Zien of datter 'n dokter in de zaal is.
Hopelijk nie.
En ge blijft zo wel kabelnokken nodig hebben.
Alie Zijlmans
Vandaag 67 jaar.
Van harte Alie!
Hierboven Alie in actie tijdens het NK van 1970.
In Helmond, n'n gooi veur iemes van Lieshout.
In d'r wiel Truus Smulders, ook uit de buurt. Van Nuenen.
Keetie Hage ging met de bloemen naar huis.
Niet direct in de buurt.
 |
| foto: anp, dick koersen |
Lees ook efkes hier en daar (wat nou weer hier is geworden, toch?).
maandag 23 maart 2015
zondag 22 maart 2015
Boks an de kont
'Asge mèr 'n boks an de kont hèt'.
De essentie van het bestaan in 'n simpel zinnetje.
Nog vanuit 't idee dat het eten op 't land stond en rondliep.
Naaktloperij was nog des duivels.
Zelfs Meneer Pastoor van Elsendorp mocht niet bevroeden van enige latere parochianen.
Waarmee Fabio maar wil zeggen dat zaken in de loop van de tijd veranderen.
Voor 't geval dat U dit nog niet wist ....
Na 'n bezoek aan 't Stalen Ros weet hij 't altijd weer extra goed.
Dit of dat frame was toentertijd 't nieuwste van 't nieuwste en onbetaalbaar.
Dertig jaar verder is 't zelfde frame museumwaardig en,
met het huidige succes van het retrofietsen,
soms wéér onbetaalbaar.
Nou valt dit op deze beurs gelukkig over 't algemeen nog mee.
Dank U Lieve Heer en ook al die liefhebbers die daar rondlopen, staan en zitten.
En om nou op dat eerste zinnetje terug te komen.
In de dagen dat iedereen, oké, bijna iedereen, op 'n Champion Mondial rondfietste,
tóen,
had Fabio 'n Gazelle trainingspak.
Inmiddels zo zeldzaam dat Google 't niet weet te vinden.
En dat wil wat zeggen.
Van Santini en een mooi, vooral blauw vest.
Met zwarte boorden of was 't oranje?
Beschaafde kleine letters Gazelle.
En,
Fabio herhaalt, én,
een zwarte broek met ingenaaide kruisversteviging zónder zeem.
En zwarte, of waren 't oranje boorden?
Veul plezier van gehad in veul winters.
Mét Campagnolo-winterpet en tja, zonder helm.
Een jaar of tien geleden weggedaan met de Zak van Max.
Voor de kleintjes, Max Tailleur was een Amsterdamse komiek die af te danken kleding verzamelde.
Hierboven trouwens met Liesbeth den Uyl, krek, die van Joop.
Spijt van gehad ...., nee, niet gebiecht, 't war wel zeund mèr gîn zonde.
Maar dank zij de organisatie van de Hel van het Noorden, hieronder met Marco Gios,
(ja, die was ook op de Neerkant)
de Grunningse variant van De Hel, dat wel,
heeft Fabio's schande bedekt.
'T jong hèt wîr 'n boks an de kont.
Vooruit, bûkske.
En de kruisversteviging zonder zeem bespaart Fabio U.
De essentie van het bestaan in 'n simpel zinnetje.
Nog vanuit 't idee dat het eten op 't land stond en rondliep.
Naaktloperij was nog des duivels.
Zelfs Meneer Pastoor van Elsendorp mocht niet bevroeden van enige latere parochianen.
Waarmee Fabio maar wil zeggen dat zaken in de loop van de tijd veranderen.
Voor 't geval dat U dit nog niet wist ....
Na 'n bezoek aan 't Stalen Ros weet hij 't altijd weer extra goed.
Dit of dat frame was toentertijd 't nieuwste van 't nieuwste en onbetaalbaar.
Dertig jaar verder is 't zelfde frame museumwaardig en,
met het huidige succes van het retrofietsen,
soms wéér onbetaalbaar.
Nou valt dit op deze beurs gelukkig over 't algemeen nog mee.
Dank U Lieve Heer en ook al die liefhebbers die daar rondlopen, staan en zitten.
En om nou op dat eerste zinnetje terug te komen.
In de dagen dat iedereen, oké, bijna iedereen, op 'n Champion Mondial rondfietste,
tóen,
had Fabio 'n Gazelle trainingspak.
Inmiddels zo zeldzaam dat Google 't niet weet te vinden.
En dat wil wat zeggen.
Van Santini en een mooi, vooral blauw vest.
Met zwarte boorden of was 't oranje?
Beschaafde kleine letters Gazelle.
En,
Fabio herhaalt, én,
een zwarte broek met ingenaaide kruisversteviging zónder zeem.
En zwarte, of waren 't oranje boorden?
Veul plezier van gehad in veul winters.
Mét Campagnolo-winterpet en tja, zonder helm.
Een jaar of tien geleden weggedaan met de Zak van Max.
Voor de kleintjes, Max Tailleur was een Amsterdamse komiek die af te danken kleding verzamelde.
Hierboven trouwens met Liesbeth den Uyl, krek, die van Joop.
Spijt van gehad ...., nee, niet gebiecht, 't war wel zeund mèr gîn zonde.
Maar dank zij de organisatie van de Hel van het Noorden, hieronder met Marco Gios,
(ja, die was ook op de Neerkant)
de Grunningse variant van De Hel, dat wel,
heeft Fabio's schande bedekt.
'T jong hèt wîr 'n boks an de kont.
Vooruit, bûkske.
En de kruisversteviging zonder zeem bespaart Fabio U.
Abonneren op:
Posts (Atom)