José Manuel Fuente

José Manuel Fuente: 30 september 1945 - 18 juli 1896

Felice Gimondi

Felice Gimondi: 29 september 1942 - 16 augustus 2019

Shimano 1974

Benoni Beheyt

80 jaar

Ook een Regenboogtrui

Een regenboogtrui van waarschijnlijk 1980. Sponsor Vivo maakt duidelijk dat de trui van een winnaar van de Weltcup in Sankt Johann, Tirol moet zijn geweest. Bij de Vivo hebben drie renners zo'n regenboogtrui gedragen, Jan van Boxtel, Jac van Kessel en Henk de Hey. Hieronder alledrie op de ploegfoto van 1980.

vivo, 1980

De Hey links herkenbaar aan z'n trui, van Boxtel uiterst rechts en Jac (voornaam want broertje Mart staat er naast) vierde van rechts. 

jan van boxtel, weltcup 1974

Jan van Boxtel was goed voor tweemaal de Weltcup, in 1974 en in 1988. In 1974 was dat voor de Vivo. In Merselo bij Mcycles hangt een trui van Jan aan de muur. Ga maar kijken.

jac van kessel, weltcup 1982

Jac van Kessel won driemaal in Sankt Johann. In 1981, 1982 en 1990. Dat laatste jaar was het voor Super, de beide andere keren waren voor Vivo. 

henk de hey, weltcup 1979

Henk de Hey won de Weltcup in 1979. Hier gehuldigd in een afwijkende trui. Hij of zij die er het fijne van weet mag het zeggen. 

Waarom die trui niet van 1981 van Jac van Kessel is? Kijk zelf. Zie je ook dat er elk jaar meerdere Weltcup-winnaars waren. Jo van Seggelen won dat jaar in een andere leeftijdklasse. Zodoende.

Vlierden Oudetorenweg

 

De kampioen van vijftig jaar terug

 

Piet Kessels

71 jaar vandaag

 

La Bicyclette

 

Sint Willibrord met Alan Carbonio MTB

 

Paul Wydooghe

Paul Wydooghe gefotografeerd tijdens de Omloop der Vlaamsche Bergen, bij Oostvleteren volgens het bijschrift. Natuurlijk, als Westvleteren bestaat dan bestaat Oostvleteren ook.

Sterker nog, ze liggen tegen mekaar, slechts gescheiden door de Poperingevaart. 

Het gebied van de IJzer. Wydooghe kwam van Gits-Hooglede, een stukje boven Roeselare.

Ook een en al ellende geweest in WO I.

Van het concert des levens hebben ze in die streek wel hun portie meegekregen. Of er een relatie is met de kwaliteit van het door de Trappisten van Westvleteren gebrouwen bier is bij Fabio's weten nooit onderzocht. Misschien ligt hier een mooie kans voor een promovendus in spé.

In 1943 won Wydooghe in Roeselare, in 1944 in Knesselare en in 1945 in Torhout.

torhout, 1945

In de Omloop der Vlaamsche Bergen van datzelfde jaar werd hij negende, Berten Sercu, de vader van Patrick, won. Mooie foto van nummer negen daar in Oostvleteren nietwaar?

Paul Wydooghe:

21 december 1921 - 26 september 2005

Foto's: Geert Wydooghe

Jésus Hiniesto Sanchez, een man van La Mancha

 

En waarop viel Fabio z'n oog het eerst? Niet op de blauwe Alan, niet op het prachtige truike, nee. Het eerste wat hem opviel was de leren handschoen aan de linkerhand. Waarom? Toen Fabio nog 'n menneke was, zeg maar Fabiooke, toen had zijn vader een kennis met net zo'n handschoen. Eentje maar, net zoals Jésus hier. Alleen had die kennis geen rechterhandschoen in z'n hand, tenminste niet dat Fabio zich herinnert. In de handschoen zat geen echte hand, er zat een kunsthand in. De originele, van vlees en bloed, was ooit verloren gegaan. In de oorlog misschien? Of in een gevaarlijk machine gebleven? Fabio weet 't niet. Maar 't was wel 't eerste waaraan hij dacht bij deze foto. Zou 't wijzen op een onderliggend trauma? Of gewoon een indrukwekkende ervaring? We weten het niet.

Wat we wel weten is dat Jésus één jaar prof was. In 1979 bij Colchon CR- Peña Hermanos Manzaneque-Atun Tam. En zo slecht deed ie 't niet, vijfde in de Trofeo Luis Puig en tweede in de einduitslag van de Vuelta a Aragón. Die leren handschoenen en lange mouwen passen wel bij die eerste koers, 25 februari, ook al is het dan in Valencia.

Valencia, waar ze de paella hebben uitgevonden. Ook lekker met tonijn, om je vingers mee af te likken.

Opdat het truike niet vettig wordt, dat zou toch echt zonde zijn. Of is dit nou ziek denken?

Op 't web niks meer over Jésus gevonden. Wél naamgenoten, zelfs uit z'n geboorteplaats bij Toledo, maar niks over fietsen of wielrennen. Verdrongen? Trauma? Of gewoon niet goed gezocht, op 'n verkeerd spoor?

art: pablo picasso

Met Pauselijke goedkeuring

Ze knallen altijd die truikes van Fanini, zeker die uit de tijd met Amore & Vita. Het zal de zegen van boven wezen, de goedkeuring van de paus. Ook is het altijd maar weer afwachten hoeveel reclame ze erop hebben weten te plakken. Of hoevaak te vernadren in de loop van het seizoen. Het begon zo netjes in 1992. Alleen Amore & Vita en rechtsboven beschaafd Fanini.

Daarna verscheen Parmalat op de bovenbuik. Helaas nog niet in de collectie. Een kwestie van geduld? Maar daarna gingen ze helemaal los met het bovenste exemplaar. 

gianluigi barsotelli, 1992

Het jaar erop, 1993, werd Parmalat vervangen door Galatron.

Voor een overzicht in de loop van de tijd, nog niet volledig dus, check hier.

Het wordt een roze corona-herfst dit jaar.

For Fast Movers

 en dus ook voor Anna van der Breggen.

Maurice De Boevere

 

Werd beroepsrenner tijdens WO II, in 1942. Daarna van 1948 tot 1952. Er is een tweede plek bij het NK Sprint op de baan bekend, verder weinig tot niks aan uitslagen te vinden.

Had na de oorlog in Antwerpen een goed gesorteerde en dus druk bezochte wielerspeciaalzaak. En reed de derny voor Gerrit Schulte en Peter Post. Later ook voor Theo Verschueren en hieronder met Patrick Sercu.

En met wat collega-gangmakers, Maurice uiterst links.

Maurice De Boevere:

23 september 1920 - 10 juni 2005

Thuis heb ik nog een ansichtkaart

neerkant, 1893

 

Ulingsheide Tegelen

Roberto Gaggioli

58 jaar

in tenue van kampioen profs usa (open) 1988

wint hier in philadelphia bovenstaande titel voor lauritzen en kiefel

met malcolm eliott en lance armstrong, aan dat laatste contact hangt nog een verhaaltje van 100.000 dollars
os 'n miljoen,
ligt eraan hoe je het bekijkt

Emma Peel

Diana Rigg:
20 juli 1938 - 10 september 2020

Bruxelles-Spa 1894

Île de Ré

Fartelli Speaks

Het was weer efkes spannend in de Tour.
Dat niemand positief zou zijn.
Tijdje geleden dat dit zo uitdrukkelijk vooraf vermeld werd.
Maar 't was ook spannend.
Gelukkig bleek geen van de renners positief,
Géneral Prudhomme kwam echter niet zo goed weg.

Fabio wel, dit alles toevallig op dezelfde dag.
Nou nog achter 'n nieuw voordeelpakket papieren zakdoekjes aan,
de wegwerp-mondkapjes zijn onderhand wel vol.

Alberto Della Torre

 

Della Torre reed van 1967 tot 1973 met Bitossi bij Filotex. In die tijd won hij de Tour du Tessin, de Giro del Veneto, de GP Industria e Commercio die Prato, de 3e etappe van de Volta a Catalunya en de Vier-Kantone Rundfahrt. 

Daarna heeft ie 'n jaartje een privé-sponsor en verschijnt in 1974 voor twee jaar in de kleine Wega ploeg.

Goed gezien beste lezer, op 'n Alan.

En ondanks de zwart-wit foto promotie makend voor kleurentelevisies.

Fabio kan zich niet herinneren dat bij Jé-Ha-Bé op de Neerkant deze in die tijd ook in de etalage stonden. Maar ja, hij was daar toen ook al lang en breed weg.

Alberto Dalla Torre wordt vandaag 75 jaar.

Ellen ten Damme en het Geel

foto: danny ellinger, gpd

Bergrit

herman berserik, acryl op paneel, 1989