Het wielerwasje van de afgelopen dagen.
Eigenlijk had hier dit fotooke pontificaal bovenaan moeten staan.
Of hangen, vlaggen zo U wilt.
We weten 't, 'n uitglijer op 't verkeerde moment.
Misschien had Fabio
die foto met die kapotte knie niet moeten plaatsen.
Alsnog excuses daarvoor.
Hoewel datgeen wat er aansluitend gebeurde z'n weerzin tegen 'oortjes' aanzienlijk groter heeft gemaakt. En als het daar dan nog bij bleef.
'Loat mèr wèhje, loat mèr los, 't is mèr sport.'
Ja ja, maar wel wielrennen.
Op 't zadel dus, dé manier om de zinnen te verzetten.
Het moet gezegd, Fabio heeft 'n gemakkelijke kont.
Het kan wat lijden.
De goeie broek, of liever zeem, helpt wel.
En dan redt die roze 't toch niet bij die zwarte voorop 't lijntje.
Erachter hangt nog zo'n zelfde, oké, wat jaartjes ouder.
Favoriete fietsbroek, sinds dattie d'r kennis mee heeft mogen maken.
Met dank aan Paul.
Die 'n prima broek '
op de markt' zette.
In het verleden naar Paul's wensen in Italië gemaakt.
Maar op d'n duur gaf dat problemen met tijdige leverantie.
Sinds 'n tijdje is dat opgelost.
Paul laat ze nu in Nederland maken.
Net zo goed als die uit Italië.
En Fabio kan het weten want die heeft 'n Italiaanse én 'n Nederlandse.
Nou was die roze uit Milaan eigenlijk voor 't ritje van vandaag bedoed.
Het is die Nederlandse van Paul geworden.
Dat mag duidelijk zijn.
