Daan de Groot in de dertiende etappe op 20 juli onderweg naar de winst.
Hij reed zo'n 47 kilometers alleen voor het peloton uit om ruim twintig minuten vooruit te blijven.
De allereerste Belgische Tourwinnaar, van 1912. Met driemaal etappewinst.
Het jaar ervoor werd Odiel Belgisch kampioen, een jaar later won hij Milaan-San Remo.
Ook staat de Ronde van België van 1912 op zijn erelijst, met vier gewonnen etappes.
Dat jaar zat hij ook in de kopgroep van Parijs-Roubaix.
Hij werd vijfde. Er had meer ingezeten als jij niet van z'n fiets was gelopen door 'n hond.
Van de verdiende franken bouwde hij een woning annex café in zijn geboorteplaats Rumbeke.
Enkele jaren later legde Odiel achter het café een wielerbaan aan, in eerste instantie een zandbaan, nadien een betonnen piste.
Dankzij Albert Sercu bestaat de baan nog steeds. In 1958 nam die het initiatief om de inmiddels volledig verwaarloosde baan te renoveren. Zoon Patrick reed er nadien zijn rondjes.
Met gepaste trots en in samenwerking met café de Sportvriend presenteren wij U,
de TOUR DE FRANCE 1953.
Voor de liefhebbers van de oude fiets en romantiek van snorren en dwarsgestreepte hemden,
met een retro-opening op fietsen van vijftig jaar eerder. Retro van toen!
En de uiterst succesvolle Nederlandse Tourploeg van 1953,
juist ja.
Leicester, 29 juni 1974
Henk Poppe wint de tweede Touretappe voor Esclassan, Sercu en Karstens.
De eerste op Britse bodem.
Poppe was op dat moment nog maar 21 jaar.
Eigenlijk wou ie nog niet mee naar de Tour maar de bazen, ploegleider Piet Liebregts en Frisol-eigenaar Nico de Vries, beslisten anders.
In de laatste kilometer zat Poppe in ongeveer 25e positie in de buurt van Sercu en Merckx. Toen wist Henk dat ie goed zat. Op 400 meter van de meet was een rotonde, daar zou hij gaan.
En zo geschiedde, hij sloeg zo maar een mooi gat en werd pas op de streep bijgehaald.
Maar dat was te laat.
Poppe is maar kort prof geweest.
Het profmetier stond hem niet aan,
ploeggenoten die onbetrouwbaar waren, dopinggebruik, koersen kopen en verkopen, meebetalen aan ontsnappingen, niet zijn wereld.
Hieronder zien we 'm nog in het truike van 1976 maar vrijwel direct daarop heeft ie 't uitgetrokken.
Was eind jaren tachtig, begin negentig een goeie veldrijder.
Won in '93 de Sylvestercross voor Paul Herijgers en werd in Valkenswaard eerste Belg achter Adrie van der Poel en Richard Groenendaal.
Een jaar later won hij in Ruddervoorde.
Was twee seizoenen beroepsrenner bij Saxon en daarna nog 'n seizoen bij Collstrop.
Kwam beroerd aan zijn einde.
Lag in scheiding en liet het leven als spookrijder.
