Het zou zomaar 1967 kunnen zijn.
De leden van de Bende van Venlo moeten nog geboren worden,
En de gekende en geblondeerde politicus is nog geen vier.
Willy Caron heeft vleugels, is ongekend populair.
'Willy wie?'
'Willy Caron, de beroemde operazanger .... die.'
'Nou Faab, wij zijn niet zo van die gillende soepjurken hoor!'
'Nou dan moeten jullie toch eens naar dit filmpje kijken, Willy is die met de gele overall.'
'Overall?'
Koffie hoort trouwens niet in een bekertje,
dat wil Fabio hier wel over kwijt.
Maar om bij de les te blijven,
er wordt gefietst in Venlo.
Hard gefietst.
Die gast van Peugeot zit op kop.
Hij trekt goed door.
Sjaak Spetgens en Toon van Bussel vinden dat prima.
'Loat mar fietse diejen gast ..'
Misschien dat Freddy Janssen aan 't lossen is.
Maar echt waarschijnlijk is 't niet.
Want in 1967 won Freddy de Ronde van Venlo.
Bij de RKNWB.
De junioren om precies te zijn.
vrijdag 28 februari 2014
Acht- en twintig kilometers
Fietsen om weer te kunnen fietsen.
Afgelopen zondag heeft Fabio maar liefst zo'n 15 kilometer gemaakt.
Vandaag kon dit voorlopig record bijgesteld worden.
De scooterbike mocht weer van stal.
Het maanvoertuig voerde Fabio naar Neerkant.
Een tas, oké een kûmke koffie en wat emotionele ondersteuning van Het Stalen Ros zelf,
staal verbroedert ook al komde met een scooterbike.
Een familiebezoekje, een bezoek aan het kerkhof en de 15-kilometergrens was genomen.
Op de terugweg efkes langs Fabio's favoriete lokale fietswinkel.
Ze hebben nieuwbouw gehad en zitten nou weer op 't vertrouwde plekske tegenover de kerk.
Zo hoort het,
achter de kerk het kerkhof en voor de kerk een fietsenwinkel.
Vooruit, een café of wat hoort er eigenlijk ook wel bij.
Nog een tas, oké een kûmke koffie en en passant een paar handschoenen gekocht.
Voor op de gewone, nou ja, fiets en ook zonder de fiets.
Misschien wel helemaal niet meer nodig dit jaar.
De krokussen bloeien namelijk al een tijdje.
Maar Fabio vond ze zo mooi en ze zaten ook zo lekker.
D'n baas zelf, als z'n vrouw het niet hoort, moet Fabio wat laten zien.
En wat laat ie zien in diejen winkel vol met carbon, aluminium en elektriek?
Zo retro als de neten en, 't moet gezegd, een heel mooi kwaliteitje.
Ze hebben d'r ook een boks bij, met een goei zeem.
Terecht grûts diejen Stefan.
Afgelopen zondag heeft Fabio maar liefst zo'n 15 kilometer gemaakt.
Vandaag kon dit voorlopig record bijgesteld worden.
De scooterbike mocht weer van stal.
Het maanvoertuig voerde Fabio naar Neerkant.
Een tas, oké een kûmke koffie en wat emotionele ondersteuning van Het Stalen Ros zelf,
staal verbroedert ook al komde met een scooterbike.
Een familiebezoekje, een bezoek aan het kerkhof en de 15-kilometergrens was genomen.
Op de terugweg efkes langs Fabio's favoriete lokale fietswinkel.
Ze hebben nieuwbouw gehad en zitten nou weer op 't vertrouwde plekske tegenover de kerk.
Zo hoort het,
achter de kerk het kerkhof en voor de kerk een fietsenwinkel.
Vooruit, een café of wat hoort er eigenlijk ook wel bij.
Nog een tas, oké een kûmke koffie en en passant een paar handschoenen gekocht.
Voor op de gewone, nou ja, fiets en ook zonder de fiets.
Misschien wel helemaal niet meer nodig dit jaar.
De krokussen bloeien namelijk al een tijdje.
Maar Fabio vond ze zo mooi en ze zaten ook zo lekker.
D'n baas zelf, als z'n vrouw het niet hoort, moet Fabio wat laten zien.
En wat laat ie zien in diejen winkel vol met carbon, aluminium en elektriek?
Zo retro als de neten en, 't moet gezegd, een heel mooi kwaliteitje.
Ze hebben d'r ook een boks bij, met een goei zeem.
Terecht grûts diejen Stefan.
stefan kluytmans |
donderdag 27 februari 2014
De Pendules
foto: twcdewekkers |
Het zit 'm in dat woordje 'nou'.
Efkes los van het begrip 'retro' zelf.
Er is wat voor te zeggen dat 'retro' niet hetzelfde is als 'vintage'.
Retro wijst op terugkijken, gaat dus uit van nu.
Vintage wijst op iets van voorheen, van vroeger.
Is van toen.
Met truikes is 't goed te zien.
retro |
vintage |
Zorgvuldige namaak.
replica, in dit geval zelfs van wol |
Nou, als dit geen zijweggetje is dan weet Fabio 't niet meer.
Terug naar de hoofdweg, de oorspronkelijke route maar weer.
Is diejen auto nou retro? Of vintage, voor Fabio's part.
Voordat ie dat is gaat er een fase aan vooraf.
De fase dat iets niet modern, eigentijds meer is.
Maar nog nét niet hopeloos ouwerwets.
De fase waarin de club nieuwe truikes gaat aanschaffen.
Of eigenlijk nog een jaartje of wat later.
En die fase duurt een paar jaar en dan is het zover.
Dan is iets retro, of vintage geworden.
Fabio laat aan jullie de keuze welk woord ge wilt gebruiken.
Deez' Fiat-bus zou dan over enkele jaren in die fase zitten.
En nou nog niet.
Maar wat doen ze nou met 'n ritje?
Die bus kleurt natuurlijk voor geen centimeter meer.
Ze kunnen natuurlijk een retro-afdeling beginnen bij De Wekkers.
Staal (of Alan of Vitus), de ouwe truikes en de bus.
Goed verzonnen hè?
TWC De Pendules.
Afgunst
Dit had Fabio's plaatje kunnen zijn.
Oké, niet met 1834 maar met 2231.
Het verschil is de handtekening van Moser.
Grrr.
'Toch maar weer eens biechten, Fabio'.
woensdag 26 februari 2014
De Gouden Fiets
Het is niet alles goud wat er blinkt.
Fabio is trouwens meer van het zilver.
Goud heeft hem nooit zo mogen bekoren.
Het is zo gauw patserig.
En dat past een bescheiden menneke als Fabio niet.
Maar afgelopen Turf Toertocht scheen het goud 'm toch wel heel welgevallig toe.
'Hoe dat zo Fabio?'.
Nou, iedereen had z'n fiets uitgepakt, banden werden opgepompt, kopje koffie werd gedronken ...
En zo.
Een enkeling werd al hartstochtelijk uitgezwaaid door z'n familie.
Ge kent 't wel.
Komt er uit een Belgische wagen een goudkleurige fiets.
Ge had 't moeten zien.
'Hé, da's een gouden Alan ..'.
Nondedju, wat was er snel volk bij diejen Bels.
Fotookes maken, vragen stellen.
Bleek die fiets de avond van te voren opgebouwd en of 't een beetje kon op ons parcours.
Hij had ook nog een cyclocrosser bij, ouwe Koga Miyata.
Dan blijkt onmiddelijk hoe goed van aard de retrofietser is.
'Bende gek, zûnd'.
Het werd dus oranje-rood staal ipv goud geanodiseerd aluminium.
Ook mooi maar toch heel anders.
Maar nu,
met gepaste trots,
Theater Fabio Farelli presenteert:
DE GOUDEN FIETS.
Voor zulk goud wil Fabio nog wel een uitzondering, een plekske maken.
dinsdag 25 februari 2014
Fietszegening
D'r zijn van die dingen die d'r niet meer zijn.
Of amper.
Twee jaar geleden in Moergestel mocht Fabio de zegen ontvangen.
Met de kwast een royale hoeveelheid wijwater over d'n bol.
En graag ook over de fiets.
Mocht U de behoefte herkennen,
een onbedwingbare drang tot zegening overvalt U nú,
ga dan zondag 2 maart naar Klein Sinaai.
Meneer Pastoor zal in uw behoefte voorzien.
Bezoek meteen de Grot Onze Lieve Vrouw van de Fietsers.
Waar de devotie verder kan gaan dan Ons Lief Vrouwke.
Maar dat had U als aandachtig beschouwer reeds gezien.
Mét medallieke.
Daf TeVe-Blad Man
Incognito natuurlijk.
Laat z'n zonnebril op z'n kop.
Niet zo vanwege D'n Daf maar vanwege dat TeVe-Blad.
Dat is glamour, in Nederland het Gooi en steeds meer Amsterdam.
Daf TeVe-Blad man poseert ook.
In Amsterdam zo te zien.
Of op z'n minst in de buurt,
Ouderkerk aan de Amstel of zoiets,
ook 'n goeie plek met 'n zonnebril.
Toch weet Daf Teve-Blad Man wel beter.
De Nederlandse televisie werd immers in het NatLab uitgevonden.
Het Philips Natuurkundig Laboratorium. Krek, in Eindhoven.
En 't is natuurlijk óók Daf Man.
Krek, ook al in Eindhoven.
Hij weet 't wel, Daf TeVe-Blad Man,
al 't goei kûmt van Eindhoven.
Alleen dat mooi fietske niet.
maandag 24 februari 2014
Boels Dolmans Filmke
Mooi filmke.
Goei wielrensters,
dromedarissen ...
Wat wil een mens nog meer?
Goei geluid ook.
Je zou 't niet zeggen ...
maar het is echt waar.
Het geluid is verzorgd door de eigenaar van déze fiets.
Op de fiets
Fabio had 't onderhand wel gehad met de Gazelle Impala van Mrs Farelli.
Na intussen wat weken plezier was hij toe aan verandering.
Gelukkig is d'r altijd nog wel een fietske achter de hand.
Opgeven is geen optie.
Een racefiets, dat zit er nog niet in.
Z'n arm wil en kan dat nog niet.
Voor de Kathmandu is 't nog te vroeg.
Daar is hij gewoon niet snel genoeg vanaf als 't moet.
En die is te zwaar.
Het moet toch nog allemaal met de linkerarm gedaan worden.
Dus komt het vrolijke kleine broertje van stal.
De Gazelle Scooterbike.
Altijd weer een feest om op te rijden.
Niet voor de langere afstanden maar de korte ritjes.
Beetje blitzen, verbaasde blikken vangen.
Stoepen butsen en zo.
Alleen niet nu.
Dat kan Fabio z'n schouder nog niet hebben.
De zit is al een stuk gestrekter dan op de Impala.
Zaterdags was twee kilometer al genoeg.
Pijnlijk.
Zondag bleek zo'n 15 kilometer haalbaar.
Af en toe moest ie z'n rechterarm laten rusten maar dat kan ie wel.
Zonder erg passeert ie de geschiedenis van de streek.
Of passeert de geschiedenis van de streek Fabio.
Zo kunde 't ook zien.
Hierboven staat een beeld van de turfsteker.
Voor dat die aan de gang ging was 't in de Peel vrijwel helemaal een woestenij.
Heide, heide, heide, moeras, moeras, heide.
En een enkel bewoond plekske.
Ontginning en ontvening zorgden voor meer bewoning en boerenbedrijf.
Maar op d'n duur kwam de industrialisatie.
Fabrieken met machines.
Waar de groeiende bevolking werk vond.
Niet iedereen kon boer worden of met 'n boer trouwen.
Toch?
Zo gaven Philips en d'n Daf duizenden mensen werk.
Een boterham dus.
En meer beleg erop dan ze ooit hadden gehad.
Philips kwam van Zaltbommel maar Huub van Doorne (Daf) kwam van hier.
Van de streek.
Van Deurne. Okee, hij is geboren in Horst-America.
Maar z'n opa woonde al in Deurne en hij was twaalf toen ie er zelf kwam wonen.
'Nou de mond toe doar in Hòòrst.' Dus.
En zo bracht de moderne scooterbike Fabio weer helemaal bij d'n ouwe tijd.
En nou niet zeiken dat die ketting te lang is.
Klopt.
Volkomen aan vervanging toe.
Na intussen wat weken plezier was hij toe aan verandering.
Gelukkig is d'r altijd nog wel een fietske achter de hand.
Opgeven is geen optie.
Een racefiets, dat zit er nog niet in.
Z'n arm wil en kan dat nog niet.
Voor de Kathmandu is 't nog te vroeg.
Daar is hij gewoon niet snel genoeg vanaf als 't moet.
En die is te zwaar.
Het moet toch nog allemaal met de linkerarm gedaan worden.
Dus komt het vrolijke kleine broertje van stal.
De Gazelle Scooterbike.
Altijd weer een feest om op te rijden.
Niet voor de langere afstanden maar de korte ritjes.
Beetje blitzen, verbaasde blikken vangen.
Stoepen butsen en zo.
Alleen niet nu.
Dat kan Fabio z'n schouder nog niet hebben.
De zit is al een stuk gestrekter dan op de Impala.
scooterbike in milheeze bij de turfsteker |
Zaterdags was twee kilometer al genoeg.
Pijnlijk.
Zondag bleek zo'n 15 kilometer haalbaar.
Af en toe moest ie z'n rechterarm laten rusten maar dat kan ie wel.
Zonder erg passeert ie de geschiedenis van de streek.
Of passeert de geschiedenis van de streek Fabio.
Zo kunde 't ook zien.
Hierboven staat een beeld van de turfsteker.
Voor dat die aan de gang ging was 't in de Peel vrijwel helemaal een woestenij.
Heide, heide, heide, moeras, moeras, heide.
En een enkel bewoond plekske.
Ontginning en ontvening zorgden voor meer bewoning en boerenbedrijf.
Maar op d'n duur kwam de industrialisatie.
Fabrieken met machines.
Waar de groeiende bevolking werk vond.
Niet iedereen kon boer worden of met 'n boer trouwen.
Toch?
Zo gaven Philips en d'n Daf duizenden mensen werk.
Een boterham dus.
En meer beleg erop dan ze ooit hadden gehad.
Philips kwam van Zaltbommel maar Huub van Doorne (Daf) kwam van hier.
Van de streek.
Van Deurne. Okee, hij is geboren in Horst-America.
Maar z'n opa woonde al in Deurne en hij was twaalf toen ie er zelf kwam wonen.
'Nou de mond toe doar in Hòòrst.' Dus.
scooterbike in deurne met huub en de vrouw |
En zo bracht de moderne scooterbike Fabio weer helemaal bij d'n ouwe tijd.
En weer aan het fietsen.
En nou niet zeiken dat die ketting te lang is.
Klopt.
Volkomen aan vervanging toe.
Wat moet je ermee?
Leuk.
Maar wat moet je ermee?
Ja, leuk.
Lampjes.
Voor de luttele som van €30,48 excl. €4,98 verzending.
Maar wat moet je ermee?
Nee, dan onderstaand speldje.
Wielrenner Olympische Spelen Tokyo 1964.
Voor de som van €1,50 excl. €0,64 verzending.
Kun je nog eens ergens mee komen.
zondag 23 februari 2014
zaterdag 22 februari 2014
Retro Beurs Zaandam
Het zit er op in Noord-Holland.
De eerste 'retro'-fiets beurs aldaar is een feit.
En dan nog een museum in de maak.
Wat wil een mens nog meer?
Behalve een lekker stukske fietsen natuurlijk?
D'r is trouwens wat verband met de streek hier, de Peel.
Nee, dan bedoelt Fabio niet die van Lieshout die hierboven staat te handelen.
Nee, met Deurne.
De Zaanse wielerclub heet DTS.
'Fabio, dè mènde nie ...?'
Jawel.
Kijk maar.
De eerste 'retro'-fiets beurs aldaar is een feit.
En dan nog een museum in de maak.
Wat wil een mens nog meer?
Behalve een lekker stukske fietsen natuurlijk?
foto: tour d' historique |
D'r is trouwens wat verband met de streek hier, de Peel.
Nee, dan bedoelt Fabio niet die van Lieshout die hierboven staat te handelen.
Nee, met Deurne.
De Zaanse wielerclub heet DTS.
'Fabio, dè mènde nie ...?'
Jawel.
Kijk maar.
Abonneren op:
Posts (Atom)