Zo. Efkes Kittelen.
Fabio zet de bloedworst voortaan buiten voordat ie 'm opeet.
voer voor biologen
dinsdag 31 januari 2012
Jan Spetgens
Slechts kort beroepsrenner geweest.
Belangrijkste wapenfeit was het Nationaal Kampioenschap Ploegentijdrit op de weg van Nederland in 1972.
Maar hard fietsen konnie.
 |
| Jan Spetgens, Jos van der Vleuten, Jan van Katwijk, Ferry van der Vleuten |
maandag 30 januari 2012
De hits van de kermiskoers
Het is 1966. Aimar wint smerig de Tour voor Jan Janssen. Poupou wordt derde.
De oudste Planckaert wint het puntenklassement voor De Karst. En Julio Jiminez, dat is de beste klimmer van allemaal.
Twee jaar daarvoor, in 1964, won Anquetil de Tour. Voor Poupou en Federico Bahamontes, de Adelaar van Toledo. Jan Janssen won het puntenklassement voor Ward Sels.
De Adelaar van Toledo was nog de beste klimmer.
Nederland groeit naar de Tourzege van Janssen.
De koersen worden goed bezocht.
En de hit van de kermiskoersen is Hanky Panky.
In 1964 opgenomen en uitgekomen. Twee jaar later een hit.
Zeker ook bij de rondjes rondom de kerk.
De oudste Planckaert wint het puntenklassement voor De Karst. En Julio Jiminez, dat is de beste klimmer van allemaal.
Twee jaar daarvoor, in 1964, won Anquetil de Tour. Voor Poupou en Federico Bahamontes, de Adelaar van Toledo. Jan Janssen won het puntenklassement voor Ward Sels.
De Adelaar van Toledo was nog de beste klimmer.
Nederland groeit naar de Tourzege van Janssen.
De koersen worden goed bezocht.
En de hit van de kermiskoersen is Hanky Panky.
In 1964 opgenomen en uitgekomen. Twee jaar later een hit.
Zeker ook bij de rondjes rondom de kerk.
Eddy Bouwmans
Eddy wordt vandaag 44 jaar. Ene van Aarle-Rixtel.
Van Eddy werd veel verwacht toen hij bij de beroeps ging rijden. Hij kwam goed omhoog.
Jammer genoeg is het meest aansprekende resultaat zijn Witte Trui in de Tour van 1992 gebleven.
De entree van EPO in het peleton speelt hierin waarschijnlijk een grote rol. Renners die eerder ver achter hem bleven vlogen hem bergop voorbij.
Eddy is steeds actief in de wielersport gebleven.
Bij Buitenlust in Helmond en voor BrainWash, de ploeg van Sanne van Paassen. En allerlei kleinere regionale projecten.
Van Eddy werd veel verwacht toen hij bij de beroeps ging rijden. Hij kwam goed omhoog.
Jammer genoeg is het meest aansprekende resultaat zijn Witte Trui in de Tour van 1992 gebleven.
De entree van EPO in het peleton speelt hierin waarschijnlijk een grote rol. Renners die eerder ver achter hem bleven vlogen hem bergop voorbij.
Eddy is steeds actief in de wielersport gebleven.
Bij Buitenlust in Helmond en voor BrainWash, de ploeg van Sanne van Paassen. En allerlei kleinere regionale projecten.
zondag 29 januari 2012
Fartelli Speaks
Hakan Yildirim kon vandaag bij de WK Cyclocross in Koksijde niet starten. Hij had geen fiets.
Of dat hij die vergeten was? Of dat hij er gewoon geen had?
Dat is Fabio niet duidelijk.
Misschien gokte hij erop dat Stybar z'n roze fiets zou laten staan?
Vorig jaar bij het WK MTB in Champérie viel Yildirim ook al op:
"En dan is er nog wat vreemds aan het eind. Hakan Yildirim kan zowat de Eddie the Eagle van de mountainbike sport genoemd worden. Michael ‘Eddie’ Edwards was een Britse schansspringer die bij het wereldkampioenschap en bij de Olympische spelen als uit principe steeds de laatste werd, tot de Internationale Ski Unie, hoofdzakelijk uit veiligheidsoverwegingen, de regels zo veranderde dat hij niet meer kon deelnemen. De Turk Hakan Yildirim is volgens eigen aangeven zesvoudig Turks kampioen – op de weg. Nu zou je kunnen zeggen dat nieuwe uitdagingen aangaan op 32 jarige leeftijd niet veel resultaat meer kan opleveren. Maar Yildirim wou het toch even testen. Hij schreef zich niet alleen in voor de Cross Country, wat nog dicht bij zijn vakgebied ligt, maar stond ook als deelnemer op de Downhill en Four Cross startlijst.
De balans van zijn avontuur ziet er als volgt uit: bij de 4X kwalificatie werd hij al opgemerkt omdat hij wat moeite had met de start gate; hij tuimelde naar voor toen de start werd gegeven. Hij kon toch aan de achtste finale deelnemen, maar enkel omdat er niet genoeg renners waren en iedereen automatisch was gekwalificeerd. Toen hij uiteindelijk over de meet kwam, grijnsde hij “just for fun!” “Het is getikt dat ik deelneem, ik weet het,” zei hij lachend alsof hij net een kwajongensstreek had uitgehaald.
In de Cross Country wedstrijd kwam hij na de startronde niet meer door. Wat er gebeurd is, weten we niet. Hopelijk is hij nog in één stuk. Aan de downhill wedstrijd nam hij gelukkig niet deel. Al na de training had hij de handdoek in de ring gegooid. Gereden had hij maar weinig, het was eerder strompelen. Dus men moet bij de UCI de regels toch nog niet gaan veranderen."
uit: www.rockyroadsnetwork.com/
Of dat hij die vergeten was? Of dat hij er gewoon geen had?
Dat is Fabio niet duidelijk.
Misschien gokte hij erop dat Stybar z'n roze fiets zou laten staan?
Vorig jaar bij het WK MTB in Champérie viel Yildirim ook al op:
"En dan is er nog wat vreemds aan het eind. Hakan Yildirim kan zowat de Eddie the Eagle van de mountainbike sport genoemd worden. Michael ‘Eddie’ Edwards was een Britse schansspringer die bij het wereldkampioenschap en bij de Olympische spelen als uit principe steeds de laatste werd, tot de Internationale Ski Unie, hoofdzakelijk uit veiligheidsoverwegingen, de regels zo veranderde dat hij niet meer kon deelnemen. De Turk Hakan Yildirim is volgens eigen aangeven zesvoudig Turks kampioen – op de weg. Nu zou je kunnen zeggen dat nieuwe uitdagingen aangaan op 32 jarige leeftijd niet veel resultaat meer kan opleveren. Maar Yildirim wou het toch even testen. Hij schreef zich niet alleen in voor de Cross Country, wat nog dicht bij zijn vakgebied ligt, maar stond ook als deelnemer op de Downhill en Four Cross startlijst.
De balans van zijn avontuur ziet er als volgt uit: bij de 4X kwalificatie werd hij al opgemerkt omdat hij wat moeite had met de start gate; hij tuimelde naar voor toen de start werd gegeven. Hij kon toch aan de achtste finale deelnemen, maar enkel omdat er niet genoeg renners waren en iedereen automatisch was gekwalificeerd. Toen hij uiteindelijk over de meet kwam, grijnsde hij “just for fun!” “Het is getikt dat ik deelneem, ik weet het,” zei hij lachend alsof hij net een kwajongensstreek had uitgehaald.
In de Cross Country wedstrijd kwam hij na de startronde niet meer door. Wat er gebeurd is, weten we niet. Hopelijk is hij nog in één stuk. Aan de downhill wedstrijd nam hij gelukkig niet deel. Al na de training had hij de handdoek in de ring gegooid. Gereden had hij maar weinig, het was eerder strompelen. Dus men moet bij de UCI de regels toch nog niet gaan veranderen."
uit: www.rockyroadsnetwork.com/
WK Cyclocross
De cyclocross wordt al jaren gedomineerd door de Belgen. Meer specifiek de Vlamingen.
Toch heeft het van 1950 tot 1966 geduurd voordat een Belg wereldkampioen werd.
In Beasain, Spanje.
Juist ja, Eric De Vlaeminck.
Toch heeft het van 1950 tot 1966 geduurd voordat een Belg wereldkampioen werd.
In Beasain, Spanje.
Juist ja, Eric De Vlaeminck.
GP Canal de Castilla 2012
Dit lijkt iets tussen de RetroRonde en L'Eroica in. In Spanje.
Langs 't kanaal. En dat fietst eigenlijk altijd fijn. Vindt Fabio.
G.P. Canal de Castilla 2012 from Chuparuedis on Vimeo.
Langs 't kanaal. En dat fietst eigenlijk altijd fijn. Vindt Fabio.
G.P. Canal de Castilla 2012 from Chuparuedis on Vimeo.
Ongemak
Fabio heeft lekker gefietst. Open weer, zonnig en koud.
Op veel plaatsen is zout gestrooid. Niet teveul. En op de goei plekken.
Maar het is niet nat en ligt waar het ligt.
Fiets afgespoten en Fabio onder de douche.
'Hee, wat voel ik nou?'
Nog eens gevoeld. En maar eens gekeken.
Het schrijnt. Het is rood. Dadelijk efkes een spiegel bijpakken.
Gekke plek. Ook maar eens in de broek kijken.
Gadver, bloed. Niet veul, maar wel bloed.
Bij het stiksel van de zeem, vooraan.
Het voelt daar ook hard. Maar ja, opgedroogd bloed.
Eens afwachten hoe 't stiksel voelt na het wassen.
Die boks is ook al een jaar of vijf, zes oud. Maar Fabio gebruikt 'm alleen in de winter.
Afwachten.
'Wat doe ik erop?'
Sudocrem? Nee .... 't is geen drukplek. Het is irritatie, schuren.
Proshield Plus. Goei spulleke weet Fabio.
Toen ie op een Brooks van 40 kilometer naar Spanje reed. Toen was dat goed spul.
'Wat maakt het eigenlijk uit?'
Het maakt weinig uit.
Proshield Plus dus.
En zondag niet fietsen.
Klote rechter bal.
Op veel plaatsen is zout gestrooid. Niet teveul. En op de goei plekken.
Maar het is niet nat en ligt waar het ligt.
Fiets afgespoten en Fabio onder de douche.
'Hee, wat voel ik nou?'
Nog eens gevoeld. En maar eens gekeken.
Het schrijnt. Het is rood. Dadelijk efkes een spiegel bijpakken.
Gekke plek. Ook maar eens in de broek kijken.
Gadver, bloed. Niet veul, maar wel bloed.
Bij het stiksel van de zeem, vooraan.
Het voelt daar ook hard. Maar ja, opgedroogd bloed.
Eens afwachten hoe 't stiksel voelt na het wassen.
Die boks is ook al een jaar of vijf, zes oud. Maar Fabio gebruikt 'm alleen in de winter.
Afwachten.
'Wat doe ik erop?'
Sudocrem? Nee .... 't is geen drukplek. Het is irritatie, schuren.
Proshield Plus. Goei spulleke weet Fabio.
Toen ie op een Brooks van 40 kilometer naar Spanje reed. Toen was dat goed spul.
'Wat maakt het eigenlijk uit?'
Het maakt weinig uit.
Proshield Plus dus.
En zondag niet fietsen.
Klote rechter bal.
zaterdag 28 januari 2012
vrijdag 27 januari 2012
Groeiende Gramschap
Fabio was met het mooie weer vandaag efkes wezen fietsen.
Zo achter Ommel, net voorbij Oostappen, staat d'r een Landrover schuins op de weg.
Daarnaast staat 'n gewone luxe wagen. Ze blokkeerden de zaak behoorlijk.
Die twee waren wat aan het buurten. Fabio dacht er het zijne van en zette weer aan.
Een eind verder, tussen Asten, Liessel en de Neerkant, op de Hutten om precies te zijn, weer zoiets.
Staat er een luxe wagen op de weg met daarnaast zo'n gemotoriseerde electrische stoel met 'n invalide.
Jawel, te buurten. Diejen invalide heeft 'n achteruitkijkspiegel. En gebaart royaal dat Fabio d'r wel langs kan.
Inderdaad, over het zand.
Fabio dacht er het zijne van en zette weer aan.
Op de Eikenlaan in Liessel zijn ze van gemeentewege het blad uit de berm aan het opruimen.
Een vrachtwagen dwars op de weg met 'n shovel d'r naast.
Ze zien Fabio aankomen en draaien dattie d'r langs kan.
Ware het niet dat de vrachtwagen zo gaat staan dat Fabio van de fiets af moet.
En door de modder mag banjeren.
Fabio dacht "Godverdomme, wat is dat toch vandaag?" en zette weer aan.
Zo achter Ommel, net voorbij Oostappen, staat d'r een Landrover schuins op de weg.
Daarnaast staat 'n gewone luxe wagen. Ze blokkeerden de zaak behoorlijk.
Die twee waren wat aan het buurten. Fabio dacht er het zijne van en zette weer aan.
Een eind verder, tussen Asten, Liessel en de Neerkant, op de Hutten om precies te zijn, weer zoiets.
Staat er een luxe wagen op de weg met daarnaast zo'n gemotoriseerde electrische stoel met 'n invalide.
Jawel, te buurten. Diejen invalide heeft 'n achteruitkijkspiegel. En gebaart royaal dat Fabio d'r wel langs kan.
Inderdaad, over het zand.
Fabio dacht er het zijne van en zette weer aan.
Op de Eikenlaan in Liessel zijn ze van gemeentewege het blad uit de berm aan het opruimen.
Een vrachtwagen dwars op de weg met 'n shovel d'r naast.
Ze zien Fabio aankomen en draaien dattie d'r langs kan.
Ware het niet dat de vrachtwagen zo gaat staan dat Fabio van de fiets af moet.
En door de modder mag banjeren.
Fabio dacht "Godverdomme, wat is dat toch vandaag?" en zette weer aan.
 |
| ideaalbeeld |
Beautiful Italy
Het officiële liedje van de Giro 2012.
Fabio vindt de muziek niet veel aan. Het filmpje is wel leuk. Of beter, er zitten wat leuke beelden in.
Fabio vindt de muziek niet veel aan. Het filmpje is wel leuk. Of beter, er zitten wat leuke beelden in.
Abdel-Kader Zaaf
27 januari 1917 - 22 september 1986
Dé ontsnapping uit de Tour van 1950 en het verhaal tot op heden.
De man die tijdens een ontsnapping in slaap viel, wakker werd en de verkeerde kant op reed.
En dronken was. Of niet.
Veel versies van hetzelfde verhaal. Abdel-Kader kan het ons niet meer vertellen.
Dé ontsnapping uit de Tour van 1950 en het verhaal tot op heden.
De man die tijdens een ontsnapping in slaap viel, wakker werd en de verkeerde kant op reed.
En dronken was. Of niet.
Veel versies van hetzelfde verhaal. Abdel-Kader kan het ons niet meer vertellen.
donderdag 26 januari 2012
Rundskop
Fabio is weer naar de film geweest. Een film over de Vlaamse hormonenmaffia. En wat dat met mensen doet.
Keihard. En tegelijk kon Fabio zich inleven in de situatie van Jacky Vanmarsenille, de hoofdpersoon.
Er is ook een mooie rol weggelegd voor Frank Lammers. Die begint langzaam Fabio's favoriete Nederlandse acteur te worden.
Genomineerd voor de Oscar voor best niet-Engelstalige film.
Aanrader voor de minder tere zieltjes onder ons.
En het verband met wielrennen wordt in de film niet gelegd.
Retrotoertocht Stalen Ros
De eerste Stalen Ros retro-toertocht van 2012 is bekend.
Op zondag 22 april om 11.00u starten de Mannen van Staal bij fietscafe De Paalse Plas in Paal, Belgie.
Dat begint al goed met zo'n naam.
Fabio moet dan meteen aan prostaten en scrotumzalf denken.
Maar dat kan ook met zijn eigen leeftijd te maken hebben.
Staal is tegenwoordig ook heel hip bij de jeugd van onder de veertig.
Trouwens Paal? Paal-Beringen? Daar zit de trots van Vlaanderen toch? Ridley?
Ridley en staal?
Ah, nu weet Fabio het. Dit is ontwikkelingswerk.....
Hoe krijgen we Ridley aan het staal?
Dus, ga voor het goede doel. Fiets met staal voor Paal.
Fabio slaat weer een beetje door. Maar die Belgische taal is zo mooi.
En dan krijg je dit.
Hier info waar je wat aan hebt.
Op zondag 22 april om 11.00u starten de Mannen van Staal bij fietscafe De Paalse Plas in Paal, Belgie.
Dat begint al goed met zo'n naam.
Fabio moet dan meteen aan prostaten en scrotumzalf denken.
Maar dat kan ook met zijn eigen leeftijd te maken hebben.
Staal is tegenwoordig ook heel hip bij de jeugd van onder de veertig.
Trouwens Paal? Paal-Beringen? Daar zit de trots van Vlaanderen toch? Ridley?
Ridley en staal?
Ah, nu weet Fabio het. Dit is ontwikkelingswerk.....
Hoe krijgen we Ridley aan het staal?
Dus, ga voor het goede doel. Fiets met staal voor Paal.
Fabio slaat weer een beetje door. Maar die Belgische taal is zo mooi.
En dan krijg je dit.
Hier info waar je wat aan hebt.
woensdag 25 januari 2012
Bimici Zoeterwoude
Fabio is vroeger met misdienaarsreisje ooit naar Avifauna geweest. In Alphen aan de Rijn. Dat was een eind weg. Met de bus natuurlijk.
Van Sjefke van Goch of die van Roetje Ghielen. Dat weet Fabio niet meer.
Nu moest Fabio ook die kant op. Nog een beetje verder. Naar Noordwijk.
Met zijn eigen tuftuf. De tijden zijn veranderd.
Bij Utrecht links en bij Bodegraven rechts. Lang leve Garmin. Voor tuftufs.
En dan kom je door Het Groene Hart. Het water staat daar soms hoger dan het gras.
En het stikt d'r van de zwanen.
Daar tussendoor zag Fabio leuke weggetjes om met de racefiets overheen te gaan. Een prachtig gebied.
Na gedane zaken de zee gekust en weer terug naar Mrs Farelli.
Maar niet zonder een bezoekje aan Bimici in Zoeterwoude-Rijndijk.
Dat is sinds kort namelijk een Bianchi Lifestyle Store.
En jullie begrijpen het al. Hier wil Fabio meer van weten.
Eigenaar Klaas van Uden is in gesprek met een Belgische vertegenwoordiger.
Fabio kan zijn gang gaan. En dat doet hij het liefst. Wat rondneuzen zonder een hijgende adem in zijn nek.
En dat kan goed bij Bimici. Het is een ruime, overzichtelijke winkel. Je hoeft niet bang te zijn dat er bij de minste beweging een puinhoop ontstaat.
Vusolo, het eigen merk, heeft een prominente plek in de winkel.
En dat mag ook wel. Fabio ziet een opvallend frame met smaakvol design.
Er hangt ook mooie kleding. En op dit moment is er nogal wat heel prettig afgeprijsd.
Modellen voor op de weg, de baan en de cyclocross. Een tijdritframe schijnt eraan te komen.
En nu is het ook een Bianchi Lifestyle Store aan het worden.
Met de nadruk op 'aan het worden'. Er staan een aantal mooie Bianchi's.
Van de Oltre krijgt Fabio een beetje kwijl in zijn mondhoeken. En moet de zakdoek eraan te pas komen.
De kleding en accesoires zijn nog wat aan de magere kant.
Maar daar wordt aan gewerkt.
Firenze en Siënna zijn ook niet op één dag gebouwd.
Overigens vindt Fabio dat deze ouwe stalen Bianchi best wat prominenter in beeld mag.
En Gianni zag dat het goed was.
En Fabio tufte weer naar De Peel en Mrs Farelli.
Van Sjefke van Goch of die van Roetje Ghielen. Dat weet Fabio niet meer.
Nu moest Fabio ook die kant op. Nog een beetje verder. Naar Noordwijk.
Met zijn eigen tuftuf. De tijden zijn veranderd.
Bij Utrecht links en bij Bodegraven rechts. Lang leve Garmin. Voor tuftufs.
En dan kom je door Het Groene Hart. Het water staat daar soms hoger dan het gras.
En het stikt d'r van de zwanen.
Daar tussendoor zag Fabio leuke weggetjes om met de racefiets overheen te gaan. Een prachtig gebied.
Na gedane zaken de zee gekust en weer terug naar Mrs Farelli.
Maar niet zonder een bezoekje aan Bimici in Zoeterwoude-Rijndijk.
Dat is sinds kort namelijk een Bianchi Lifestyle Store.
En jullie begrijpen het al. Hier wil Fabio meer van weten.
Eigenaar Klaas van Uden is in gesprek met een Belgische vertegenwoordiger.
Fabio kan zijn gang gaan. En dat doet hij het liefst. Wat rondneuzen zonder een hijgende adem in zijn nek.
En dat kan goed bij Bimici. Het is een ruime, overzichtelijke winkel. Je hoeft niet bang te zijn dat er bij de minste beweging een puinhoop ontstaat.
Vusolo, het eigen merk, heeft een prominente plek in de winkel.
En dat mag ook wel. Fabio ziet een opvallend frame met smaakvol design.
Er hangt ook mooie kleding. En op dit moment is er nogal wat heel prettig afgeprijsd.
Modellen voor op de weg, de baan en de cyclocross. Een tijdritframe schijnt eraan te komen.
En nu is het ook een Bianchi Lifestyle Store aan het worden.
Met de nadruk op 'aan het worden'. Er staan een aantal mooie Bianchi's.
Van de Oltre krijgt Fabio een beetje kwijl in zijn mondhoeken. En moet de zakdoek eraan te pas komen.
De kleding en accesoires zijn nog wat aan de magere kant.
Maar daar wordt aan gewerkt.
Firenze en Siënna zijn ook niet op één dag gebouwd.
Overigens vindt Fabio dat deze ouwe stalen Bianchi best wat prominenter in beeld mag.
En Gianni zag dat het goed was.
En Fabio tufte weer naar De Peel en Mrs Farelli.
dinsdag 24 januari 2012
Fartelli Speaks
Fabio fietst proper. Hij wenst wel een klein voorbehoud te nemen m.b.t. lichaamseigen vloeistoffen.
En worsthelmen bij retroritten, dat zijn dan wel helmen. Toch?
maandag 23 januari 2012
Fartelli Speaks
Sergei Ivanov begint een fietsenwinkel in Scherpenheuvel.
Dat was toch al een bedevaartplaats?
Dat was toch al een bedevaartplaats?
Danny De Bie
Bieke wordt vandaag 52 jr. Broer van Rudy en Eddy.
Wereldkampioen Cyclocross van 1989. Driemaal Nationaal Kampioen in die discipline van België.
Kon ook op de weg en de baan goed vooruit.
Ploegleider van Telenet-Fidea en dus van Bart Wellens. Vorig jaar ook nog Stybar en Pauwels.
Wereldkampioen Cyclocross van 1989. Driemaal Nationaal Kampioen in die discipline van België.
Kon ook op de weg en de baan goed vooruit.
 |
| met matje |
Ploegleider van Telenet-Fidea en dus van Bart Wellens. Vorig jaar ook nog Stybar en Pauwels.
zondag 22 januari 2012
Strabrechtse Heide
Fabio is weer eens over de Strabrechtse Heide gefietst. Sinds de brand van 2 juli 2010 was hij hier niet meer geweest. Niet dat het stuk waar Fabio meestal fietst heeft gebrand.
Nee, dat was meer naast de grote weg, de A67. Het is er gewoon niet meer van gekomen.
In Heeze rechtsaf en maar rechtdoor. De weg krijgt al snel Westvlaamse allure.
Een wildroostertje over en Fabio is op de hei. Het is nu nat, veel modder op het pad.
Het mooie is dat een deel van de weg wat verhard is. Hierdoor kun je er toch lekker fietsen. In de zomer tref je hier veel wandelaars. Nu welgeteld één hardloper. En dat was al bij Lierop.
Zo op het eerste oog doet de Strabrechtse Heide denken aan De Peel. Maar hier is geen veen. Dit zijn zandgronden. Met vennen, dat wel. De vennen zijn ontstaan doordat het zand wegwaaide en in de laagte water bleef staan. Mooi, zo'n ven.
Eén afgebrande boom gezien. Vroeger, in de 16e eeuw, werden hier ergens heksen verbrand. Bij een boom. Nu is Fabio niets van dien aard opgevallen. Maar je weet nooit.
Nee, dat was meer naast de grote weg, de A67. Het is er gewoon niet meer van gekomen.
In Heeze rechtsaf en maar rechtdoor. De weg krijgt al snel Westvlaamse allure.
Een wildroostertje over en Fabio is op de hei. Het is nu nat, veel modder op het pad.
Het mooie is dat een deel van de weg wat verhard is. Hierdoor kun je er toch lekker fietsen. In de zomer tref je hier veel wandelaars. Nu welgeteld één hardloper. En dat was al bij Lierop.
Zo op het eerste oog doet de Strabrechtse Heide denken aan De Peel. Maar hier is geen veen. Dit zijn zandgronden. Met vennen, dat wel. De vennen zijn ontstaan doordat het zand wegwaaide en in de laagte water bleef staan. Mooi, zo'n ven.
Eén afgebrande boom gezien. Vroeger, in de 16e eeuw, werden hier ergens heksen verbrand. Bij een boom. Nu is Fabio niets van dien aard opgevallen. Maar je weet nooit.
Fartelli Asks
Wat kost dat nou zo'n infuussysteem? En dan een beetje 'n steriel? En zo'n zak?
Dat kunnen de kosten toch niet zijn?
Dat kunnen de kosten toch niet zijn?
zaterdag 21 januari 2012
Wielerdicht
Jeugdherinnering
na de wielerwedstrijd
op de mulle zandbaan
slenterde ik huiswaarts
door de zomervelden
de stank van massageolie
vermengd met stof en zweet
op de bodies van de renners
zat nog in mijn neus
vreemd: ik ontdekte
voor het eerst de spermageur
van haast gerijpte rogge
in de avondzon
thuis nam ik hanig
van trots mijn fiets
en sprintte uiterst soepel
het dorp door naar mijn lief
Frans Babylon
(uit: Een liefhebbend geheugen corrigeert)
Hoe schitterend kan toeval zijn?
Gisteren beschreef Fabio het boek Heldenlevens van Martin Ros in Uit Fabio's Billy.
Het eerste hoofdstuk 'Een rijke roomse jeugd als voorspel' begint met bovenstaand gedicht.
'Niets bijzonders' zult U als lezer denken.
Immers passend bij Martin Ros en de titel van deze blog. Fabio erkent: geheel terecht.
Echter gaat het een beetje verder.
Als de nieuwsgierige lezer op de link onder de foto drukt ondekt hij dat Frans Babylon van Deurne was.
Fabio's geliefde Deurne.
U denkt nu wellicht 'Leuk, inderdaad toevallig'.
Wat het voor Fabio schitterend maakt is de mulle zandbaan.
Fabio Farelli deelt de grond waarop hij leeft met Coppi en Bartali.
Een schitterend toeval.
Met dank aan Martin Ros.
na de wielerwedstrijd
op de mulle zandbaan
slenterde ik huiswaarts
door de zomervelden
de stank van massageolie
vermengd met stof en zweet
op de bodies van de renners
zat nog in mijn neus
vreemd: ik ontdekte
voor het eerst de spermageur
van haast gerijpte rogge
in de avondzon
thuis nam ik hanig
van trots mijn fiets
en sprintte uiterst soepel
het dorp door naar mijn lief
Frans Babylon
(uit: Een liefhebbend geheugen corrigeert)
 |
| Frans Babylon |
Gisteren beschreef Fabio het boek Heldenlevens van Martin Ros in Uit Fabio's Billy.
Het eerste hoofdstuk 'Een rijke roomse jeugd als voorspel' begint met bovenstaand gedicht.
'Niets bijzonders' zult U als lezer denken.
Immers passend bij Martin Ros en de titel van deze blog. Fabio erkent: geheel terecht.
Echter gaat het een beetje verder.
Als de nieuwsgierige lezer op de link onder de foto drukt ondekt hij dat Frans Babylon van Deurne was.
Fabio's geliefde Deurne.
U denkt nu wellicht 'Leuk, inderdaad toevallig'.
Wat het voor Fabio schitterend maakt is de mulle zandbaan.
Fabio Farelli deelt de grond waarop hij leeft met Coppi en Bartali.
Een schitterend toeval.
Met dank aan Martin Ros.
vrijdag 20 januari 2012
Uit Fabio's Billy
Verhalen over tragedie en roem van wielrenners. Vierde druk, oktober 1987.
Op gepassioneerde wijze brengt Martin Ros de helden bij elkaar, waarbij de geur van de wielerolie en het wielerzweet zich mengen met de spanning, de rivaliteit, de triomf en de neergang.
Zo staat het op de achterflap. En dat is niet gelogen of overdreven.
Of dat laatste ook geldt voor het geschrevene van Martin Ros valt te betwijfelen.
Maar dat is niet erg. Fabio houdt wel van de stijl van zijn katholieke wielerbroeder.
Met de rijke roomse jeugd als voorspel.
Robic, Bartali, Coppi, Kübler, Koblet, Anquetil, Merckx en Kelly.
Lees en huiver.
Op gepassioneerde wijze brengt Martin Ros de helden bij elkaar, waarbij de geur van de wielerolie en het wielerzweet zich mengen met de spanning, de rivaliteit, de triomf en de neergang.
Zo staat het op de achterflap. En dat is niet gelogen of overdreven.
Of dat laatste ook geldt voor het geschrevene van Martin Ros valt te betwijfelen.
Maar dat is niet erg. Fabio houdt wel van de stijl van zijn katholieke wielerbroeder.
Met de rijke roomse jeugd als voorspel.
Robic, Bartali, Coppi, Kübler, Koblet, Anquetil, Merckx en Kelly.
Lees en huiver.
Jan Nolten
De plaag van Fausto Coppi op de Puy de Dome in 1952. En dat tijdens zijn Tourdebuut.
Geen veelwinnaar maar zijn overwinningen en ereplaatsen mogen er zijn.
Drie Touretappes en eenmaal winst in de Giro. Meerdere malen 2e en 3e in de Tour.
En hij wordt vandaag 82 jr.
Eind jaren 60 was Jan een graag geziene gast tijdens de koersen van de NWB.
Fabio keek dan zijn ogen uit.
Jan, proficiat en een fijne dag.
Geen veelwinnaar maar zijn overwinningen en ereplaatsen mogen er zijn.
Drie Touretappes en eenmaal winst in de Giro. Meerdere malen 2e en 3e in de Tour.
En hij wordt vandaag 82 jr.
Eind jaren 60 was Jan een graag geziene gast tijdens de koersen van de NWB.
Fabio keek dan zijn ogen uit.
Jan, proficiat en een fijne dag.
Abonneren op:
Posts (Atom)