Strabrechtse Heide

Fabio is weer eens over de Strabrechtse Heide gefietst. Sinds de brand van 2 juli 2010 was hij hier niet meer geweest. Niet dat het stuk waar Fabio meestal fietst heeft gebrand.
Nee, dat was meer naast de grote weg, de A67. Het is er gewoon niet meer van gekomen.
In Heeze rechtsaf en maar rechtdoor. De weg krijgt al snel Westvlaamse allure.

Een wildroostertje over en Fabio is op de hei. Het is nu nat, veel modder op het pad.
Het mooie is dat een deel van de weg wat verhard is. Hierdoor kun je er toch lekker fietsen. In de zomer tref je hier veel wandelaars. Nu welgeteld één hardloper. En dat was al bij Lierop.

Zo op het eerste oog doet de Strabrechtse Heide denken aan De Peel. Maar hier is geen veen. Dit zijn zandgronden. Met vennen, dat wel. De vennen zijn ontstaan doordat het zand wegwaaide en in de laagte water bleef staan. Mooi, zo'n ven.

Eén afgebrande boom gezien. Vroeger, in de 16e eeuw, werden hier ergens heksen verbrand.  Bij een boom. Nu is Fabio niets van dien aard opgevallen. Maar je weet nooit.