Fignon en Lemond.
Van Springel en Janssen.
Brambilla en Robic (en Fachleitner).
De gele trui verliezen op de laatste dag, Pierre Brambilla was de eerste, in 1947.
Robic was daarmee dan weer de eerste Tourwinnaar die de gele trui níet had gedragen.
Maar verder over Brambilla ...
 |
| foto: harry sagers, anefo |
Het zat de in Zwitserland geboren en al jaren in Frankrijk wonende Italiaan in de eerste naoorlogse Tour uiteindelijk niet mee.
Vanaf de derde van de 21 etappes stond hij in de top-3. Na de monstertijdrit van 139 kilometer van Vannes naar St.Brieux stond Brambilla ten opzichte van opponent Robic met 2.58 redelijk stevig in het geel.
Er waren immers nog maar twee etappes te gaan.
Het mocht niet zo zijn.
De laatste etappe was geen slaapetappe.
Van Caen naar Parijs, 257 kilometer en winnaar Briek Schotte arriveerde 'n uur voor het snelste tijdschema.
Robic, derde in het klassement, viel al snel aan.
Brambilla kwam in zijn wiel maar toen Robic reageerde op 'n uitval van Fachleitner moest Brambilla laten gaan.
Als Italiaan kreeg hij weinig steun in het voornamelijk Franse peloton van na de oorlog.
Voor de Italianen was Pierre ook nog eens amper een Italiaan.
Toen uiteindelijk ook nog eens Teissiere zich uit een voorliggende kopgroep liet afzakken om kopman Fachleitner te helpen kon Brambilla het helemaal schudden.
Twintig minuten na Briek kwam hij over de streep met dertien minuten aan zijn broek t.o.v het drietal.
Het bergklassement was z'n troost maar echt blij was hij er blijkbaar niet mee.
Het verhaal gaat dat Brambilla zijn fiets in mekaar trapte en deze bij thuiskomt in de tuin heeft begraven.
Pierre Brambilla:
12 mei Villarbeney (Zwitserland) - 13 februari 1982 Grenoble (Frankrijk)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten