Stalen Ros Turf TT, een platte versie

Prachtig herfstweer.
Fabio duu 'n deun laang boks an.
En 'n auwerwets fietsjèske ovver z'n zwiejthemd.

Parcoursverkenning.
Oftewel,
zûrge dattie de weg wit op de plekken dietie nie goe kènt.

Da's veural 't bos bij de Kronenberg.
Kroenenberg eigenlijk.
Kroenenberg?



D'r is doar zo'n stukske woar Flaco Jiminez zich wel thuis zal vuulen.

Moi stukske vûr crosstechniek.
Nie da Fabio dè nou zo kan, mèr toch, wagge nie kunt dè kunde lere.
'T haj wel wa voete in de aarde vûrdè tie op de goei plek op deez plak kwam.
Drie kirre op 'n aander plek.
De latste war de goei.

Zo komde d'n tijd wel dûr.
Mar mense, tis 'n stikkes sgon parcours.
Vanalles wa eigenlijk.
Ge fietst dûr de Pil, nève kanalen, dûr bossen, ovver grintpèjkes, boereweegskes,
noem mèr op.

Tuurlik stû tie efkes stil bij 't kruis vanweges 't naoorlogs landmijndrama.
'N schietgebedje klinkt dan zô gek ...

Noa 't monument vûr de verongelukte Tommies is de weg angepaast.
Efkes zuuke.
Mèr woar dettie nou wèr terècht kûmt ....

De Schnitzel Feuerwehr. Aus Bayeren.
Op de Grashoek.
Oppe Grashook, zû ès Ton Engels zeenkt.
Moet nie gekker worre.
Mèr 't is wel de goeie weg.

Z6u keumt ie langsaam in de buurt van woar we d'n 10de november starte en stoppe.
'T Stuupke in Mèhl.
Keumke koffie, ge kunt ôk tas zegge, en 'n goei stuk vlaai.
Linzendeeg, lekker.

Nou zittie al 'n hillen tijd op zin eigen parcours.
Noar husj!
Wel dûr de Pil, nève de kanalen, ovver grintpèjkes, boereweegskes.
Noem mèr op.