Vandaag liet de Franse president z'n gezicht zien in de Tour de France.
Nee, niet die hierboven.
De Tour passeerde 16 juli 1960 de woonplaats van Charles de Gaulle.
Toen die z'n gezicht liet zien stond het peloton er even bij stil.
'Le Général, sssssst ... '
Les temps que sont un changement,
het was de Franse president aujourd'hui, vandaag d'n dag.
Juist.
Zoals vaker blijkt dat U als wielerliefhebber uw klassiekers kent.
Vorig jaar was Macron er ook al bij, alleen was ie toen nog niet Monsieur le Président.
Politiek Mannen weten waar ze graag gezien willen worden.
Bij voorkeur niet op de plek waar ze hun boterham verdienen.
Daar valt geen droog brood te halen, de gemiddelde waterdrager heeft dat wel door.
Giscard d'Estaing haalde zelfs het podium in Parijs.
Met niet de minsten zoals U ziet.
Les Pays Bas bleef niet achter.
Dries van Agt werd er populair mee bij de gewone man.
Wat ie zei, daar konden Henk en Astrid geen kaas van eten maar guttegut, wat was ie gewoon.
 |
| foto: cor vos |
Stemmen.
En natuurlijk zijn ze blij eens weg te zijn bij al dat gortdroge onderhandelen en besturen.
'Maar die van Agt, die hield toch echt van wielrennen?'
Ja én?
Over naar de orde van die dag, die dag van de oude generaal die z'n gezicht liet zien.
Pierre Beuffeuil kwam alleen aan in Troyes.
Zes jaar later won hij nog eens 'n etappe in de Tour.
Weer alleen aangekomen, de Vleut werd trouwens twiddes.
Orléans?
Oude helden doen het ook altijd goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten