Mislukte Biecht

'In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, dag Meneer Pastoor ...'
'Dag m'n zoon. Zeg 't eens, wat heb je op je lever?'
'Met m'n lever is nog alles in orde, dank U Meneer Pastoor.'
'Da's zomaar 'n zeggen, 'n binnenkomertje waarde zoon. Meneer Pastoor bedoelt wat je te biechten hebt.'
'Hovaardij, Fabio heeft calvinistisch genoten Meneer Pastoor.'
'Maar dat is toch geen hovaardij, da's onmogelijk.'
'Ja maar Fabio dacht dat alleen een katholiek dat kon, calvinistisch genieten dus ...'
'Niks mis mee jongeman, als je daarna maar te biecht komt. Als het nou over die nationale kampioenstrui ging, dan was 't wat anders.'
'Wat bedoelt Meneer Pastoor?'
'Dat het stoffelijke zo wordt verheerlijkt, dát is echt hovaardij.'
'Maar 't is toch ook 'n trui Meneer Pastoor? Die zijn van textiel.'
'Geen grapjes in de biechtstoel, dat kost penitentie! Wat denk je trouwens van Jan Raas, m'n zoon?'
'Eh, dattie toen in Leiden die gele trui niet aan mocht? Of dattie zich driemaal aan de steen van de kampioenstrui heeft gestoten?'
'Gij komt hier niet weg zonder forse penitentie, Meneer Pastoor laat Fabio niet op z'n stoel zitten ...'
'Nou, Fabio denkt dat 't fijn was voor Hilaire Meneer Pastoor ...'
'Te laat! Een Oefening van Berouw, drie Onze Vaders en tien Weesgegroetjes, ego te absolvo a peccatis tuis in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen, en denk aan de collectebus!'
'Da's toch ook stoffelijk Meneer Pastoor? Maar Fabio zal 't doen, natuurlijk Meneer Pastoor.'
'Scheer je weg!'

Zacht fluitend verlaat onze held de kerk, Meneer Pastoor in verbijstering achterlatend.
Meneer Kapelaan, die de palmen begiet, herkent de melodie,
'Ik ben gelukkig zonder jou ...'

bonnie st clair, jan raas en willy alberti, 1977, foto: anefo