Vrijwel meteen. Jammer.
Toen Fabio jaren terug voor het eerst in Siena kwam
was het eerste binnen de oude stadsmuren wat hij zag een Bianchi-winkel.
Die is hem altijd bijgebleven.
Aan allebei de kanten van de weg, Bianchi.
En dat in die omgeving.
Het lijkt erop dat de winkel weg is,
Fabio heeft ze afgelopen zomer in ieder geval niet gevonden.
Maar ja, de oude stad in kan niet fietsend.
Dat zou dan trouwens écht serieus klimmen worden.
Maar een ritje langs de stadsmuren, dat had Fabio wel leuk gevonden.
Niet dat het parcours niet mooi is.
Zeker niet. Mooie muren zat. Mooie vergezichten.
En mooie truitjes en mooie fietsen.
De eerste lekke banden zijn inmiddels gepasseerd.
Groepjes herformeren zich.
Fijn dat Fabio&Zoon zo'n kleine groep zijn.
Het gaat lekker samen op
hoewel Zoon duidelijk sneller boven en beneden is.
De versnelling van Fabio achter is niet lekker.
Hij kan weinig kracht zetten en moet blijven zitten.
Kracht zetten en staan op de pedalen wordt onmiddelijk gestraft.
Hij schiet dan soms ook uit zijn linker pedaal.
Moet ie weer in terug als ie klimt.
Of niet, maar daar zou Fabio pas op Monte S. Marie achterkomen.
Op de sterrata richting Radi liggen de tubes inmiddels her en der naast de weg.
Ook gewone buitenbandjes trouwens.
De Ristoro e Controllo is een verademing.
Een drukke verademing.
 |
| foto: m. aquila |
 |
| Jan Brueghel de Oude en een onbekende leerling van PP Rubens |
Wat aangekleder.
Fabio&Zoon hebben nog nooit zo'n ravitaillering meegemaakt.
Daar kan géén musette tegenop.
Zelfs niet de bidon van Jef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten