Wel bijzonder. Curieus is nog een beter woord.
Eddy Merckx, Jeff Bernard, Marco Pantani, Richard Virenque en Juan Manuel Garate fietsen samen de Kale Berg op. Niet in 't echt, virtueel. Filmbeelden van de verschillende jaren zijn aan mekaar gemonteerd.
Alsof ze in dezelfde koers zitten.
Waarom alleen deze vijf winnaars?
Omdat ze hetzelfde parcours (vanaf Bedoin) afleggen en dus vergelijkbaar zijn.
Vooral duidelijk wordt de onvergelijkbaarheid van de prestaties.
Merckx rijdt op staal, Bernard rijdt een individuele tijdrit, Virenque heeft er voor de klim al bijna 200 km opzitten. Tony Martin en Lance Armstrong nemen respectievelijk Garate en Pantani mee op sleeptouw.
Behalve Merckx en Pantani becommentariëren de heren het verloop van de wedstrijd.
Pantani niet om bekende reden. Hij wordt vervangen door voormalig ploegleider Davide Boifava.
Waarom Merckx niet meedoet heeft Fabio gemist.
Wellicht omdat naar Eddy's mening prestaties in verschillende tijden niet vergeleken kunnen worden..
Waarin de documentaire hem bevestigd, althans naar Fabio's idee.
Wat niet wil zeggen dat net niet mooi is om naar te kijken.
De reacties van de heren op de beelden en hoe ze erbij zitten is mooi.
Je ziet Bernard zenuwachtig worden als Pantani hem nadert.
En Virenque is inenen een stuk sympathieker geworden.
Leren jasje, spijkerbroek, five o'clock shadow en een tattoo in de nek doen ook wat.
Oh ja, en met muziek van de Nits.
Virenque, weg met die jankende Judas in koerskleren!Leren jekkie en un meidje van 19 an zunnen èrrum, de buurt sprikt ur nog schaand van. En gij, gij ge veint um ok nog "sympha". Honteux!
BeantwoordenVerwijderenEn dan nog wà, een five o'clock shadow is enkel en nog alleen the associëren met Brian Croker, mind you.
Wat die Virenque op kan roepen ... :).
VerwijderenToen ik 't schreef moest ik inderdaad efkes denken aan Brendan Croker.