Niet te klein en zéker niet te dun gesneje.
Dan bakte die plak snel op middelhoog tot hoog vuur.
In 'n koekepan, da spreekt.
Van buite krokant en van binne 'saignant'.
Of 'roj' zegge ze hier.
Errug lekker is 'm dan tussen twee dikke sneeje Brabants roggebrood te doen.
Maar ziet daar maar eens aan te komen vandaag d'n dag.
Gewoon goei bruin brood ónder kan ook.
En dan 'n dun sneejke Brabants roggebrood d'r bovenop.
De échte kenner smeert 'r nog kroet op.
Appelkroet. Of asge veul in D'n Bels komt dan perekroet.
In het tweepersoonshuishouden van Fabio was vandaag op onverklaarbare wijze de appel- én de perekroet verdwenen.
Fabio weet zekers dattie allebeij nog lang nie leeg waren.
Zal wel iets met houdbaarheidsdatums van doen hebben ... Flauwekul!
Maar Fabio is nie gauw voor één gat gevangen.
Een scheefke van 'n appel gesneeje,
gebakke in 't vet van de bloedworst
en dan bovenop de plak.
Het scheefke mag naar keuze kort of langer gebakke,
't is maar wagge lekker veengt.
Wel oplette, lang gebakke wordt 't appelmoes.
En daarna natuurlijk 't sneejke roggebrood.
Dè 't oew goe mugge bekomme
en succes gegarandeerd.
Oh ja,
het mentale aspect moet zekers nie vergeten worden.
Bezoek aan Meneer Pastoor doet wonderen.
Een hoogtestage in Lourdes kan natuurlijk ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten