Besmet met de wielerbacil door z'n vader.
Die de Hymne Ceremonie Protocolaire van de UCI schreef.
Dat stukske muziek waarbij menig wereldkampioen een traantje wegpinkt.
Zoiets schept verwachtingen, geeft druk.
Of misschien wel net niet, bij de toeschouwer, de pers.
'het zoontje van' ...
Godverdegodver, daar moet de mattenklopper overheen, mogen wij even overgeven, en wel hierom,
Patrick Eyk was gewoon een hele goeie wielrenner.
En inderdaad, z'n vader schreef ook de muziek bij Koot en Bie.
Van die dingen, ja.
foto: ed oudenaarden, anp |
En gezien de tweets die hij rondstuurt nog steeds besmet met die bacil.
En al doorgegeven aan het nageslacht ook.
Leuk om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenIk heb wel eens in z'n wiel mogen zitten.
BeantwoordenVerwijderenDank. Snot voor ogen in dat wiel natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderenPatrick vertelde me ooit dat de tune van studio sport is ook van Tonny, grappig, nog steeds goeie business voor de kassa, gr Peter
BeantwoordenVerwijderenHier in de kast de funky versie van Horn of Plenty, 1996.
Verwijderen