Kom er eens kijken en luisteren naar De Acht

De Acht van Chaam.

En hier zien we 't affiche van 1966.

North State, rond die tijd zal Papa Farelli daarmee begonnen zijn, 't was zijn laatste merk.

Breda Bier, één van de vier café's die in 1966 Farelli's naaste buren waren, verkocht 't zondermeer.

Peter Post, de Televizier-ploeg, Tom Simpson, nog gewoon wereldkampioen, 

middenin Jan Janssen, twiddes in de Tour van dat jaar en publiekstrekker van jewelste.

Het zal de zomer van '66 in Neerkant zijn die Fabio mocht beschrijven in Rien van Horik's Pedaalridders van de Peel.

"Die van Jo van Frens zijn al buiten. Hans zit op de rand van de stoep en masseert zijn kuiten. 'Voor de souplesse', zegt ie. Met wat moeite is de olie te ruiken, niet dat ie 't gebruikt. Achter 'm staat de fiets van Frans. Die is nu niet meer van Frans, nou is ie van Hans. Een paarse Jacques Anquetil. Bij 't paars blinkt ie ook stukskes zilver, 'chromovelato' zegt Hans. Twanneke krijgt nou die van Hans, zo werkt dat. Frans komt d'r aan, vanaf de kant van de kerk. Met z'n gloednieuwe fiets, 'n korenblauwe RIH. Aankomen mag, maar dan wel voorzichtig. 'Denk aan de lak!' Met die typische stem van 'm, net als Mien Petit. Gespleten verhemelte, hazenlip gehad. Niek Petit schijnt trouwens ook te gaan fietsen.

Bij hemzelf thuis zit dat d'r niet aan, z'n pap zei 't pas nog. En van aardbeien plukken en zakcenten koop je geen racefiets. Pé van de Witte is 't Dorpsplein overgestoken om z'n gezicht te laten zien. In de gewone korte broek, op 'n groene Anquetil. Of dat ook chromovelato is? Het zal wel, d'r zit net zo'n glans op als bij die paarse. Hij ziet d'r een beetje lam uit. Het was bij hun ook laat vannacht, 't ging maar door, Hanky Panky, Black is black, Monday monday. Fabio kent ze vanonder 't dakraam onderhand vanbuiten. Dat krijg je als je tussen de café's woont.

Die van Jan Bellemakers zie je niet, die trainen schijnbaar serieus. Wiel rijdt al mooie uitslagen, bij Josje moet dat nog komen, die is nog maar net begonnen. En Henk Pijnenburg woont niet in de straat, niet gek dat je Henk niet ziet. Wies roept de jongens, d'r moet geholpen worden met de petatte friet voor 't weekend. Twee volle teilen met aardappels staan op de binnenplaats te wachten. En dan zondag met de bus van DTS, naar Neer, Haelen, Echt, Montfort of Vlodrop kan ook."

Allemaal gingen ze naar de Acht van Chaam, of in ieder geval, bijna allemaal. En met schorre stem vol verhalen d'n dag erop. En de dag daar weer op. Het was overduidelijk een gemis als je er niet bij was geweest.

Herkenbaar?

Er valt wat aan te doen, het is enigszins goed te maken. 

Zoiets maar dan figuurlijk.

Volgende week vrijdag, 

25 augustus, om 19u,

is er in het CCD Martien van Doorne in Deurne een wielercafé.

Over een documentaire in wording,

over de Acht van Chaam.

De documentaire richt zich vooral op wat er allemaal komt kijken bij zo'n evenement,

de invloed op 't dorp, de vrijwilligers, de organisatie. 

We zien drie stukken uit de film die hierover gaan en daarna besproken worden met onder andere Peter Winnen. Bezoekers krijgen ook de gelegenheid om te reageren. 

Kijk hier voor meer informatie en misschien voelt U zich, net als Fabio, wel geroepen om 't eens te gaan bekijken allemaal.

Peter Winnen werd in 1982 trouwens twiddes in Chaam, achter Johan van der Velde en voor Jan Raas. Hier op de foto in derde positie achter Van der Velde en Kuiper.

foto: johan van gurp, bn de stem

Fabio hoopt U de hand te mogen schudden vrijdagavond de 25e. 

Het is in Deurne dat weekend sowieso goed toeven met het gratis openlucht filmfestival de Nacht van het Witte Doek.

En om het hierboven gestarte verhaal af te maken,

Gerben Karstens won in 1966 de Acht van Chaam.