noem maar op.
Vandaag 60 jaar.
woensdag 29 juli 2015
Tommy Prim
Parijs-Brussel, Tirreno Adriatico, Ronde van Romandië, Coppa Agostoni, tweemaal de Ronde van Zweden, tweemaal tweede in de Giro, etappes in de Giro, Parijs-Nice,
noem maar op.
Vandaag 60 jaar.
noem maar op.
Vandaag 60 jaar.
dinsdag 28 juli 2015
maandag 27 juli 2015
Twan Poels
Die ándere Poels,
van Raas nog, zeg maar.
Makelaar en vandaag vooral secretaris van het bestuur van Daags na de Tour.
Boxmeer, juist ja.
Viert vanavond dus twee feestjes,
weer een gratis rondje om de kerk rond én z'n verjaardag.
De 52e.
van Raas nog, zeg maar.
Makelaar en vandaag vooral secretaris van het bestuur van Daags na de Tour.
Boxmeer, juist ja.
Viert vanavond dus twee feestjes,
weer een gratis rondje om de kerk rond én z'n verjaardag.
De 52e.
zondag 26 juli 2015
Michael Zijlaard
Vandaag 44 jaar.
zaterdag 25 juli 2015
Fartelli Speaks
Hoe was dat ook alweer met die superknecht die te hard ging?
Die omkeek en inhield?
Vandaag heeft Fabio niemand gehoord.
Die omkeek en inhield?
Vandaag heeft Fabio niemand gehoord.
Israel Corredor Fonseca
1984: 75e op Alpe d'Huez
1986: 59e op Alpe d'Huez
1988: 51e op Alpe d'Huez
Pinocchio wordt vandaag 56 jaar.
vrijdag 24 juli 2015
CSI
Tja, wat is híer nou aan de hand?
Verstopt motortje?
Kettingslijtage?
Nope, crime scene investigation.
Verstopt motortje?
Kettingslijtage?
Nope, crime scene investigation.
Ferdi Kübler
Er wordt geklommen in de Tour.
Een van de gevleugelden van weleer is vandaag jarig.
Ferdi Kübler wordt 96 jaar!
Hieronder met de jarige van gisteren.
Een van de gevleugelden van weleer is vandaag jarig.
Ferdi Kübler wordt 96 jaar!
Hieronder met de jarige van gisteren.
donderdag 23 juli 2015
Zomer Radio
Op weg naar huis.
De gele trui is zojuist begonnen aan de klim naar de Glandon.
Ysselsteyn gepasseerd, de Crayenhut nog niet in beeld.
Tejay van Garderen voorpaginanieuws in de States?
Tegemoet rechts komt een skater, ontspannend, rechtop.
Peter Winnen zit nog niet op de bank.
Nóg niet.
Bryan Adams zingt 'The summer of 69'.
Roger Hassenforder
De Clown, of De Bandiet, bijnamen komen zelden uit de lucht vallen.
Roger Hassenforder wordt vandaag 85 jaar.
Roger Hassenforder wordt vandaag 85 jaar.
woensdag 22 juli 2015
Giovanni Battaglin
De Giro, de Vuelta, het bergklassement in de Tour en de Ronde van Zwitserland.
En nog veul meer.
En waaraan denkt Fabio bij Battaglin?
Behalve aan een fietsenmerk?
Valkenburg 1979.
Het hoopje mens en fiets achter de linkerschouder van Jan Raas.
Wat wastie boos.
Om over de tifosi maar niet te spreken.
Vooruit,
een fotooke zoals we een wielrenner liever zien.
Vandaag 64 jaar.
En nog veul meer.
En waaraan denkt Fabio bij Battaglin?
Behalve aan een fietsenmerk?
 |
| foto: anp |
Het hoopje mens en fiets achter de linkerschouder van Jan Raas.
Wat wastie boos.
 |
| foto: anp |
Vooruit,
een fotooke zoals we een wielrenner liever zien.
Vandaag 64 jaar.
dinsdag 21 juli 2015
Tineke Fopma
Vandaag 62 jaar.
De Nederlandse wereldkampioenen wielrennen van 1975!
Hennie Kuiper, Katy van Oosten-Hage, Gaby Minneboo, Tineke Fopma, Roy Schuitema en André Gevers.
 |
| foto: T&T |
 |
| foto: cor vos |
Hennie Kuiper, Katy van Oosten-Hage, Gaby Minneboo, Tineke Fopma, Roy Schuitema en André Gevers.
maandag 20 juli 2015
Shane Stokes
Shane Stokes.
Het blijft een aparte naam,
die van de vliegende reporter van o.a. CyclingTips.
Waarom?
Hierom.
Theo Sijthoff
6 februari 1937 - 20 juli 2006
Wielrenner, modekoning van Rotterdam en praatjesmaker.
Ook bij RUR, 36 op de schaal van Richter.
Wielrenner, modekoning van Rotterdam en praatjesmaker.
Ook bij RUR, 36 op de schaal van Richter.
zondag 19 juli 2015
Abnormaal schofterig
Fabio heeft gehoord dat Froome is besproeid met pis.
Da's vies, da's smerig op meer dan één manier.
Da's abnormaal schofterig.
Verontwaardiging alom.
En terecht.
Veel mensen maken zich boos,
vragen zich af waar het toch heen moet met deze wereld.
Nee, vroeger was dat allemaal wel anders.
Alleen ....
dit soort gedrag is wel van alle tijden.
Ook in de Tour de France.
En hé, allé,
toevallig was het afgelopen week vijftig jaar geleden dat D'n Eddy in de klim van de Puy de Dome op z'n lever werd gestompt.
Mocht U het onbedingd nog eens willen zien?
Dat kan,
klik efkes hier.
Stinkt minder dan pis maar doet meer pijn.
Abnormaal schofterig.
En dan de Tour van 1950.
'Zaaf?'
Ja, díe Tour, wel 'n ander verhaal.
Bartali kreeg op de Tourmalet klappen.
Supporters van Robic en Bobet hadden last van chauvinistische kuren.
Gino won de etappe toch nog en Magni kwam in 't geel.
Maar ze hadden 't wel gehad met de Tour.
De koffers bovenop de automobiel en naar huis ging het met de volledige Italiaanse ploeg.
Vijfenzestig jaar terug dus.
Abnormaal schofterig gedrag verziekte de Tour.
En werd het Ottavio Bottecchia al niet heel moeilijk gemaakt om van dag één tot de laatste dag in het geel te rijden? Om als eerste Italiaan de Tour te winnen?
Fabio wil maar zeggen,
beschaving is soms maar een heel dun laagje en dan vaak nog ver te zoeken.
En dat is al zo sinds Fred Flintstone.
Of niet, Wilma?
zaterdag 18 juli 2015
Honds
Honden en wielrennen.
Schandalen en wielrennen.
Soms komen ze samen.
Fabio pelgrimeerde de afgelopen weken door Portugal en Spanje.
Te voet.
En genoeg honden om vaak Agostinho te gedenken.
Al lopend sla je Hertha of beter, Donato wat minder snel van je af dan fietsend.
Waar dan weer tegenover staat dat je wat minder vlug valt.
Niet dat het verstandig is om te slaan.
En de pelgrimsstok, oké, wandelstok dient zo onopvallend mogelijk paraat te zijn.
Canis Domum lijkt niet zo'n fantastische ervaring te delen met stokken.
Maar ter zake,
de Tour van 1967, 13 juli.
'Ga je nou beweren dat Simpson ook omviel vanwege een overstekende hond?'
Nee, dat gaat Fabio níet.
Maar er werd wel gevallen en er was ook een hond bij betrokken.
En nog wat meer.
's Morgens in alle vroegte werd het ontwakend peloton slapers opgeschrikt.
De hermandad geflankeerd door medische vazallen speurde naar doping.
Maar liefst zéven renners werden besnuffeld, betast en moesten een vloeibaar geurvlaggetje inleveren.
Basso, Bayssièrre, Delisle, Dumont, Poggiali, Polidori en Sciandelli.
Dát zou ze leren die wielrenners!
Dat er maar geen op 't idee kwam om gedrogeerd de Ventoux op te vliegen.
'Ja, ja, nou weten we 't wel, maar hoe zit 't nou met die honden?'
Nou ja, er stak er dus eentje over midden in het peloton.
En ze gingen tegen de vlakte als rijpe vijgen.
D'r bleven er twee liggen.
Wilfried Peffgen, ja toen al,
en Marcello Mugnaini.
Wilfried kwam nog maar net kijken, het was zijn debuut in de Tour.
Maar Marcello, dat was gene flauwe.
Vierde in de Tour de l'Avenir geweest, zevende in de Giro, etappe-zeges, ook in de Tour.
Naar het ziekenhuis, dat moesten ze, die twee.
Peffgen was er alweer vlug weg,
de lichte hersenschudding heeft waarschijnlijk weinig invloed op zijn lange carrière gehad.
Met Mugnaini was 't andere koek.
Die zat nogal in de prak,
gebroken arm, sleutelbeen en schouderblad.
Hij kwam niet weg zonder operatie.
Maar voor de narcose moet zo'n dokter wel een beetje weten hoe 't zit met 't bloed van het slachtoffer.
Stijf van de dope bestond toen nog niet maar het leek er veel op.
Marcello's ploegleider, of 'n bevriende verslaggever, hierover zijn de bronnen onduidelijk,
wist een beetje vaag te vertellen wat er zoal was geconsumeerd.
Waarna het lancet op Marcello kon worden gehanteerd.
Zo zorgde een hond voor een schandaal waardoor een wielrenner nooit meer de renner werd die hij was.
De dood van Tommy Simpson zorgde er weer voor voor dat weinigen het weten.
Wat misschien maar goed is ook.
Ouwe verhalen, weg ermee?
Net als Fabio's ouwe sandalen,
na jaren trouwe dienst achtergelaten in een hotelkamer.
Maar iets achter je laten betekent nog niet dat het weg is.
Ook verhalen niet.
Schandalen en wielrennen.
Soms komen ze samen.
Fabio pelgrimeerde de afgelopen weken door Portugal en Spanje.
Te voet.
En genoeg honden om vaak Agostinho te gedenken.
Al lopend sla je Hertha of beter, Donato wat minder snel van je af dan fietsend.
Waar dan weer tegenover staat dat je wat minder vlug valt.
Niet dat het verstandig is om te slaan.
En de pelgrimsstok, oké, wandelstok dient zo onopvallend mogelijk paraat te zijn.
Canis Domum lijkt niet zo'n fantastische ervaring te delen met stokken.
Maar ter zake,
de Tour van 1967, 13 juli.
'Ga je nou beweren dat Simpson ook omviel vanwege een overstekende hond?'
Nee, dat gaat Fabio níet.
Maar er werd wel gevallen en er was ook een hond bij betrokken.
En nog wat meer.
's Morgens in alle vroegte werd het ontwakend peloton slapers opgeschrikt.
De hermandad geflankeerd door medische vazallen speurde naar doping.
Maar liefst zéven renners werden besnuffeld, betast en moesten een vloeibaar geurvlaggetje inleveren.
Basso, Bayssièrre, Delisle, Dumont, Poggiali, Polidori en Sciandelli.
Dát zou ze leren die wielrenners!
Dat er maar geen op 't idee kwam om gedrogeerd de Ventoux op te vliegen.
'Ja, ja, nou weten we 't wel, maar hoe zit 't nou met die honden?'
Nou ja, er stak er dus eentje over midden in het peloton.
En ze gingen tegen de vlakte als rijpe vijgen.
D'r bleven er twee liggen.
Wilfried Peffgen, ja toen al,
en Marcello Mugnaini.
Wilfried kwam nog maar net kijken, het was zijn debuut in de Tour.
Maar Marcello, dat was gene flauwe.
Vierde in de Tour de l'Avenir geweest, zevende in de Giro, etappe-zeges, ook in de Tour.
Naar het ziekenhuis, dat moesten ze, die twee.
Peffgen was er alweer vlug weg,
de lichte hersenschudding heeft waarschijnlijk weinig invloed op zijn lange carrière gehad.
Met Mugnaini was 't andere koek.
Die zat nogal in de prak,
gebroken arm, sleutelbeen en schouderblad.
Hij kwam niet weg zonder operatie.
Maar voor de narcose moet zo'n dokter wel een beetje weten hoe 't zit met 't bloed van het slachtoffer.
Stijf van de dope bestond toen nog niet maar het leek er veel op.
Marcello's ploegleider, of 'n bevriende verslaggever, hierover zijn de bronnen onduidelijk,
wist een beetje vaag te vertellen wat er zoal was geconsumeerd.
Waarna het lancet op Marcello kon worden gehanteerd.
Zo zorgde een hond voor een schandaal waardoor een wielrenner nooit meer de renner werd die hij was.
De dood van Tommy Simpson zorgde er weer voor voor dat weinigen het weten.
Wat misschien maar goed is ook.
Ouwe verhalen, weg ermee?
Net als Fabio's ouwe sandalen,
na jaren trouwe dienst achtergelaten in een hotelkamer.
Maar iets achter je laten betekent nog niet dat het weg is.
Ook verhalen niet.
Gino Bartali
18 juli 1914 - 5 mei 2000
Hier met Paus Pius XII en Hugo Koblet.
Na afloop van de Giro d'Italia van 1950 ontving de Paus winnaar Hugo Koblet (rechts) en de nummer twee, zijn oogappel, Gino Bartali.
En nog maar eens Gino met die andere, meer wereldse, grootheid.
Beste maatjes.
Hier met Paus Pius XII en Hugo Koblet.
Na afloop van de Giro d'Italia van 1950 ontving de Paus winnaar Hugo Koblet (rechts) en de nummer twee, zijn oogappel, Gino Bartali.
En nog maar eens Gino met die andere, meer wereldse, grootheid.
Beste maatjes.
vrijdag 17 juli 2015
Biecht
'Bom dia, Padre ...'
'Eh ..., boa tarde.'
'Shit, weer verkeerd ,,, ai, wat doe ik nou? Sorry Padre, my name is Fabio. Hollanduese. My Portuguese is terriblo.'
'No problem my son, Padre speaks English very well. Are you on the Camino my son?'
'Thank God, oh sorry Father, I'm glad you speak English and yes, Fabio is on the Camino Portuguese.'
'Ofcourse my son, otherwise you would'nt be here. But tell me, what do you want to tell Padre?'
'Now, it sits so, I walk the whole day, go into every open church, light electric candles with money ...'
'And pray a little, I hope ...'
'Also that Padre, but what I want to say, I know I have to suffer but I miss my bike so. '
'That's it? One Our Father, three Hail Marys and an extra walk to Fatima. Ego te absolvo a peccatis tuis in nomine Patris et Filli et Spritus Sancti. And don't forget to light some candles.'
'Fuck! Ai, wat zeg ik nou weer, si Padre, obrigado Padre, amen.'
Alfred Achermann
De Mrs en Fabio zijn gisteravond teruggekomen van Spanje.
Appeltjes van oranje ...
'Naranja, por favor ...'
Zoete herinnering aan de wielerploeg.
En geen druppel alcohol.
Mooi dat Alfred Achermann vandaag jarig is.
Vandaag 56 jaar.
Zou ie aan onderstaand gevalletje nog wel 's terugdenken?
Parijs-Roubaix 1988,
dit is écht op je gezicht gaan.
En daar zie je zó dan weer helemaal niks meer van.
 |
| h.meier |
maandag 13 juli 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)