Daar loop je dan,
fietsje in de hand.
Losjes, toch stevig.
Toonbeeld van verfijning,
elegantie.
Teer, kwetsbaar, sterk tegelijk.
Een deuntje komt in je op,
wervelt licht door je hoofd.
Dubdubdubdeudubdubdeudedub ...
Ja ja ja ...
Vervlogen tijden herleven.
Met dank aan Hein van Bakel voor de foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten