Een Portret

Uitslagen alsof je op de fiets naar de koers moet, onregelmatige diensten draait en 'n keertje op vakantie bij 'n tante in Overijssel bent geweest.
Toen bij die tante was de hoofdpersoon van dit verhaaltje derde in de volgende opsomming.
1 Gerard Vianen, 2 Rini Wagtmans, 4 Henk Vogels (de latere sr), 5 Harm Ottenbros.
Waarna Matje Gerrits, Jo van Seggelen, Ted Blom, Johnny Brouwer, Leen Poortvliet, Jan Gisbers, Jan Bols en ga zo maar door volgen.
André van Middelkoop had eigenlijk bij de eerste drie moeten staan, want in de kopgroep met Vianen en Wagtmans, maar die trapte zijn pignon stuk en kwam ten val.
Een halve minuut na de kopgroep was onderstaande meneer de rapste en zoals verslaggever Ben Zomerdijk aangaf, die derde plek kwam 'm door knap werk zeker toe.

foto: hein van bakel

Christ Hoedelmans, want daarover hebben we het hier, begon als zovelen bij de NWB.
In 1963 start hij bij de junioren en gaat datzelfde jaar over naar de amateurs.

2e renner van links, clubkampioen met dts in 1964

In '64 en '65 wint hij regelmatig zijn koersen en stapt in '66 over naar de amateurs van de KNWU.
Op 3 april van dat jaar wint Christ de Bavaria Ronde van Helmond.
Met als tweede op 40 meter Sjaak van Kessel ....
En 'n dikke maand later zal ie wel bij die tante in Overijssel zijn geweest want hij wordt derde in de Ronde van Overijssel. Wat ook meteen de eerste en de laatste Fabio bekende uitslag is waar je niet heen fietst als je nog moet koersen.
In juni wordt hij twiddes in de Avond Vierdaagse van Eindhoven, medio september twiddes in Horst met Jan Spetgens op 'n derde plek.

Het jaar erop wint Graham Webb de Ronde van Lieshout en Christ eindigt als 9e.
Op 11 juni in Weert eindigt hij als 9e achter de 8e, Sjaak van Kessel.
De Omloop van de Kempen wordt een week later gewonnen door Leo Duijndam, een actieve Christ behaalt de 10e plek.
Het weekend daarop wordt hij 13e in de Kersenronde, Mierlo.
Ben eerlijk, allemaal goed te befietsen vanuit Deurne.

In een eerder verhaaltje kwam het NK van 1968 op het circuit van Zandvoort ter sprake, een anekdote zogezegd.
Lees het hier maar eens na, het ondersteunt de stelling van hierboven. Als je ergens bent waar je nooit komt dien je keuzes te maken. En dat deed Christ.
Maar die mentaliteit heeft wel gevolgen voor de erelijst.
'Dat is dan maar zo' hoort Fabio 'm denken.

Er gaat nog een anekdote de ronde die wij U niet willen onthouden.
Het zal duidelijk zijn dat er enige concurrentie met Sjaak van Kessel was.
Wat jaartjes jonger, uit hetzelfde Deurne, uitkomend in dezelfde categorie en ook vrij rap.

Soms ontstijgen de premies en de prijzen het gebruikelijke, de custard-pudding, het tientje, de beker en de krans. Dan wordt een auto opgetuigd met eens strik en die is dan voor de winnaar.

Deze zal 't niet zijn geweest, sterker nog, dat kan helemaal niet want die was d'r toen nog niet.
Het zal wel meer zoiets zijn geweest en wat slechter in de lak.

Maakt niet uit, welkom in die dagen.
Zeker als de fiets het vervoermiddel is richting de koers.

Het verhaal gaat dat Christ en Sjaak sprintten voor de eerste plek, voor de auto, en dat Christ won.
Sjaak, behoorlijk gewend aan winst in de sprint, was het er niet mee eens en protesteerde bij de jury,
híj had gewonnen in plaats van Christ.
De jury liet zich echter niet vermurwen waarna Christ zich er mee ging moeien. Het was hem wel duidelijk, Sjaak had de spurt gewonnen en niet zo'n klein beetje ook, dat de jury dat niet gezien had ...
Of dit nou bij de KNWU of bij de NWB was vertelt de anekdote niet.
Hoe het afgelopen is ook niet.

Christ is later weer een tijdje bij de NWB gaan rijden en won daar zo wederom z'n ritjes.
Hieronder Christje in 1971.

Vorig jaar nog tegen gekomen op een omgebouwde mtb,
alsof een zomerse Sinterklaas op speed je tegemoet knalt,
hij was alweer achter Fabio toen deze zich realiseerde 'stik ...., Christje'.
Het is me 'n portret en vandaag wordt ie 78!